یک بار دیگر به ساحت مقدس بقایای خداوند متعال، پیامبر اکرم، حوزه علمیه، مرجع عالیقدر و یاران آن حضرت تسلیت عرض می نماییم.
وقتی این بزرگان دور و بر ما بودند، احساس تشویق می کردیم و حامیان قوی داشتیم، اما وقتی این حامیان قوی را از دست دادیم، متوجه شدیم که هنوز چهره های خانوادگی و حوزه ای و حامیان قدرتمند و غیره وجود دارند. ما باختیم!
حضور من در تشییع جنازه و نماز و تدفین و تدفین که همگی حاکی از خاطرات نیم قرنی خانواده حکیر و انصاری در کنار خانواده روحانی بود، همچون پرده سینما از جلوی چشمانم گذشت، زیبا و لحظه ای که پدر شهیدم به این مرد بزرگ خدمت کرد. با هم سخنرانی ایشان در مورد مدرسه فیضیه و یاد شهید هنگام بازگشت از تبعید به زادگاهشان قم و یاد عموی مرحوم منبر حاج انصاری و حملات دژخیمان شاه و… کتابی از خاطرات این مرجع بزرگ را در ذهنم ثبت می کند
از کودکی چنان عشق و علاقه ای وصف ناپذیری به مرحوم آیت الله العظمی حاجی سعید محمد روحانی داشتم که هر جمعه سعی می کنم با مرحوم پدرم در مسجد ایشان حضور پیدا کنم و از مهمانان این جمع از حوزویان بیرون چای خالی بخورم. از آن این ارادت و عشق ادامه داشت تا اینکه به داماد ایشان مشرف شدم و از آن زمان به مرحوم آیت الله العظمی حاجی سعید محمدسعدی روحانی نزدیکتر شدم و در تعبیر و زبان ما کلمه خانواده به ایشان (عمو جون) داده شد. این مرد بزرگ رایج شده است.
ملاقات این دو استاد و برادر بزرگ، به اصطلاح تجدید دیدار هائوزی ها از شهرت خاصی برخوردار است.
در این مجالس تصور نمی کنید در مقابل کوهی از علم و تقوا و … نشسته اید!
کانوا فینا کاهدنا!
این عظمت و تواضع آنهاست!
★
این دو برادر مرجع با اساتید فراوانی که هر کدام ستاره ای درخشان در رشته و زمان خود به شمار می روند، بسیاری احساس غرور و خرسندی می کنند که شاگرد یکی دو نفر از این ستاره ها بوده اند و بر سر سفره ای از مردان بزرگ نشسته اند و یک خوشه چینی! این دو برادر بزرگوار مرجئه که از آیات شیخ کاظم شیرازی، محمد حسین اصفهانی (معروف به شرکت)، سید ابوالحسن اصفهانی و فاضل قرن، مرحوم آیت الله اعظمی خویی و از کتب ایشان بهره برده اند، چطور؟ و بعد از این هر کدام تبدیل به استوانه ای از علم و اصول و فقه و غیر آن شد و ده ها ستاره در حوزه های نجف و قم پدید آورد، اما افسوس که هزاران و افسوس کوم و عمل کنندگان جدیدش! ! به جای اعتراف به این سرمایه ها، اینقدر نسبت به این دو قدرت ناسپاس هستند.
طلاب و طلاب حوزه های علمیه از یک سو مظلوم و از سوی دیگر از تحصیل این دو بزرگوار محروم بودند! !
بی شک باید یک قرن بگذرد و در میان صدها ستاره تئاتر، خورشید هر عصر، شیخ طوسی، شیخ انصاری، مقدس اردبیلی، صاحب جواهر، بحرالعلوم، میرزای شیرازی، آخوند خراسانی، میرزای نائینی و میرزا عبدالهادی شیرازی، سید محسن حکیم، سید ابوالقاسم خویی، سید محمود شاهرودی، سید عبدالعلی سبزواری، سید روح الله خمینی، سیدمحمدباقرصدر، میرزا جواد تبریزی و میرزا هاشم. ، سید کاظم شریعتمداری، سید احمد خوانساری، سید محمدرضا گلپایگانی، سید شهاب الدین مرعشی، لطف الله صافی، سید محمد سعید حکیم و چندین ستاره و مرجع فعلی در حوزه نجف اشرف و قم. حاصل زحمات چندین دهه آنها مزرعه و صدها ستاره پرتلاش بود و هست! و ما به سادگی این سرمایه های گرانبها را با اتهامات واهی و تهمت از دست خواهیم داد و طلاب حوزه علمیه و جامعه چینی را از این درخت تنومند محروم خواهیم کرد! ! ? ? ?
پاسخ شما به چنین رفتاری برای نسل حاضر و آینده چیست؟
باغبانان و باغبانان پس از تلاش بی وقفه خود، درختان و درختانی را می کارند که سالیان دراز میوه می دهند و در حال چیدن میوه و بار، زندگی درخت یا درختان را ناآگاه با تبر از تنه جدا می کنند. مرد دانا، مرد دانش، مرد دانش، مرد دانا، با تبر در دست، دهانش را ببندد و انگشتان حسرتش را بر دهان و چشمش بگذارد! !
چه حیف و هزار تاسف که چنین مردان بزرگی را از دست دادیم و اکنون نیز مانند همیشه در غم از دست دادن آنها زانو می زنیم!
تا وقتی هستن و زندگی دارن یا نمیفهمن یا نمیذارن ما از برکت وجودشون بدونیم و بفهمیم! !
اما پس از مرگ، ما برای کسانی که آنها را در سوگ دیدند، اشک ریختیم.
★
شکی نداریم که آنها دارای مناصب عالی و دارای بالاترین منزلت هستند و اجدادشان نسل های متمادی پاک بوده اند و چندین دهه سابقه زندگی آنها نقش آنها را کاملاً ایفا کرده است تا بتوانند هرچه بیشتر در کسب علم و دانش انجام دهند. خود را بهبود بخشند و دانش آموزان را پرورش دهند. می گیرند!
غم و اندوه و حسرت ما از دست دادن این چهره ها و ستارگان برجسته عصرمان است که نمی شناختیم پس از مرگشان از شنیدن صفات و ویژگی هایشان متأسفیم.
و به شاکی
تسلیم علی رب کریم
نام آنها مانا است
یادشان گرامی باد.
دکتر هادی انصاری
دانشیار فرهنگستان علوم پزشکی ایران
چهارشنبه 30 دی 1401
26 جمادی اول 1444
تهران