مرحله‌ای تازه در روابط عربستان و آمریکا

انتظار می‌رود این تصمیم در حالی که اروپا و ایالات متحده با افزایش قیمت انرژی دست و پنجه نرم می‌کنند، بحران را عمیق‌تر کند، اما فراتر از آن، می‌توان آن را به عنوان نشانه‌ای از تغییر روش عربستان سعودی در تغییر اتحاد دیرینه خود با ایالات متحده تعبیر کرد. این تغییر قبلاً به دلیل افزایش سطح روابط تجاری و همکاری نظامی بین پکن و ریاض مورد تردید قرار گرفته بود.

در واکنش به این اقدام عربستان، مقامات دولت بایدن حمله لفظی بی سابقه ای را به این کشور انجام دادند. هرگز به ذهن من خطور نکرده بود که یک دولت بایدن رابطه کاملاً خوبی با عربستان سعودی داشته باشد. از آغاز انتخابات ریاست جمهوری 2020 آمریکا، نقش محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان در قتل جمال خاشقجی، جو بایدن را وادار کرد تا موضع روشنی علیه ریاض اتخاذ کند.

موضعی که بعدها در عمل کنار گذاشته شد و نیازهای مشترک آمریکا و عربستان بر مسائل جانبی پیروز شد. بسیاری از ناظران بر این باورند که علیرغم این مشکل، عربستان سعودی از دولت دموکراتیک واشنگتن راضی نیست و دیدگاهی را که یک دولت جمهوری خواه به امور جهان می بیند، ترجیح می دهد. تاکید آشکار دولت بایدن بر ارزش‌های دموکراتیک و حقوق بشر، در عین حال اتخاذ موضع معتدل‌تر در رویارویی سیاسی با کشورهای متخاصم از جمله ایران، به عنوان یکی از این دلایل ذکر شده است.

با این حال، شاهزاده خالد بن سلمان گفت که تصمیم عربستان تنها به دلایل اقتصادی بوده است. در آخرین پاسخ، دولت بایدن اقدامات متقابل را تا زمانی که اعضای کنگره از مرخصی بازگردند به تعویق انداخته است و متعهد شده است که پس از تایید هر دو طرف به آن واکنش مناسب نشان دهد. تاکنون پیشنهاد شده است که فروش تسلیحات به عربستان را به مدت یک سال متوقف کند، مگر اینکه عربستان در تصمیم خود تجدید نظر کند.

در همین حال، ریچارد بلومنتال، سناتور ارشد دموکرات نیز از احتمال انتقال تسلیحات با فناوری پیشرفته توسط ایالات متحده به عربستان سعودی به روسیه ابراز نگرانی کرد. اگر این رویداد محقق شود، می تواند به دوره تاریک بی سابقه ای در روابط عربستان سعودی و آمریکا منجر شود.

در سطح عمیق‌تر، تصمیم اخیر ریاض می‌تواند ریشه در تلاش محمد بن سلمان برای ارائه تصویری از خود به‌عنوان مستقل، قدرتمند و جاه‌طلب داشته باشد، تصویری که برخلاف کلیشه‌های سنتی، تابع ایالات متحده نیست. این تصویر نه تنها برای جوانان ملی‌گرای سعودی، بلکه برای اسلام‌گرایان وهابی نیز جذاب است که سال‌ها خانواده سعودی را متهم به پیروی و میزبانی از ایالات متحده کرده‌اند. علاوه بر این، اطلاعات ممکن است به مخاطبان کشورهای منطقه برسد.

در زمان محمد بن سلمان، عربستان سعودی به یک قدرت منطقه‌ای مستقل از ایالات متحده تبدیل شد و حتی قادر به برآورده کردن خواسته‌های آن بود، و به عربستان منزلت جدیدی داد و اجازه داد نقش بزرگ‌تر آن درک شود. اما این تنها دلیل نیست.

رهبران عربستان سعودی مانند بسیاری از کشورهای دیگر در جهان عرب و فراتر از آن متوجه شده اند که با پایان جهان تک قطبی، نفوذ چین و روسیه ناگزیر به قدری افزایش خواهد یافت که هیچ فعالی نمی تواند آن را نادیده بگیرد.

با نزدیک‌تر شدن ایران به محور چین و روسیه و آمریکا توانایی و انگیزه کمتری برای تکرار نقش حمایت‌گرایانه خود در قرن بیستم دارد، عربستان سعودی احتمالاً راه‌هایی برای افزایش ارزش استراتژیک خود برای پکن و مسکو پیدا کرده است. ، اهمیت ایران برای دو قدرت بزرگ کاهش می یابد.

اگر عربستان سعودی در این راه موفق شود، می‌تواند امیدوار باشد که این کشورها در اختلافات خود با ایران میانجیگری کنند و احتمالاً حمایت ایالات متحده را با بازیگران جسورتر و با انگیزه‌تر جایگزین کنند. با این حال، بعید به نظر می رسد که رهبران سعودی این تغییر جسورانه را تا این حد چشمگیر انجام دهند.

به احتمال زیاد، با نزدیک‌تر کردن چین و روسیه به یکدیگر، نه تنها می‌تواند گزینه همکاری استراتژیک عمیق‌تر با این کشورها را حفظ کند، بلکه از فرصت‌های ایجاد شده ناشی از ترس از پیوستن عربستان سعودی به این محور نوظهور نیز استفاده کند.

در دنیایی که عدم قطعیت و سیال بودن ترتیبات بین‌المللی جنبه‌های اصلی روابط بین دولت‌ها است، انتخاب یک سیاست خارجی انعطاف‌پذیر برای بسیاری از دولت‌ها سودمند است و شاید دلیلی وجود نداشته باشد که عربستان امروز فکر نکند که نباید در اولویت قرار گیرد. یکی از کشورها ملت

در مجموع، ایالات متحده و عربستان سعودی بیش از حد به یکدیگر متکی بوده اند که نمی توانند برای یک فروپاشی ناگهانی آماده باشند، و هنوز هم برای ایجاد یک تیرگی موقت به یکدیگر بسیار نیاز دارند تا سایه ای دائمی بر روابط آنها بیندازند.

با این وجود، نمی‌توان این واقعیت را نادیده گرفت که مانند بسیاری از روابط سنتی دیگر که قبلاً می‌شناختیم، روابط ریاض و واشنگتن عصر و مرحله جدیدی را آغاز کرده است و ما هنوز نمی‌دانیم آینده آن چگونه خواهد بود. .

31131