بنابراین دقیقاً سیلیکون ها چیستند؟
سیلیکون قالبگیری با سنتز عنصر سیلیکون با اکسیژن و عناصر دیگر مانند کربن و هیدروژن ساخته میشوند. از آنجا که سیلیسیم به راحتی با اکسیژن متصل میشود، بندرت در حالت خالص در طبیعت یافت می شود و معمولاً به صورت سیلیکون دی اکسید یا سیلیس وجود دارد. سیلیس در کوارتز (ماسه) به وفور یافت میشود. و مطمئناً این شن و ماسه است که به طور مکرر برای تولید سیلیکون استفاده میشود.
همانطور که برای محبوبیت ماندگار آنها، سیلیکون ها دارای یکسری خواص هستند که آنها را به مواد افزودنی کامل به فرمولهای زیبایی تبدیل میکند. آنها نرمکنندگی را بهبود میبخشند. محافظت در برابر از دست دادن آب و مقاومت در برابر آب، کمک به ترمیم آسیب پوست یا مو، براق کردن بهبود خطوط و چین و چروکها و بسیاری دیگیر از خواص سیلیکون هاست.
به نقل از شیمی افسون برای استفاده از این خواص متنوع، سیلیکون بهداشتی به اشکال مختلفی از جمله مایعات، واکسها، پلیاترها و الاستومرها ارائه میشوند. یکی از متداولترین موارد مصرف سیکلومتیکون است، زیرا سرعت تبخیر سریع آن را به ناقل مفیدی برای مواد مؤثری که برای جذب پوست طراحی شدهاند تبدیل میکند. سیکلومتیکون اخیراً مورد نظارت قرار گرفته است، با این وجود گزینههای دیگری به صورت دایمتیکونهای زنجیر کوتاه موجود است. دایمتیکون و دایمتیکون کوپلیول با تشکیل یک فیلم قابل تنفس روی پوست کار میکنند و سپس سایر مواد را قادر می سازد روی سطح بمانند. آنها اغلب در کرم های BB و CC استفاده میشوند، جایی که به حفظ حتی رنگدانه کمک میکنند.
سیلیکون های بهم پیوسته که در اصطلاح دیگر الاستومر نامیده میشوند، از جدیدترین انواع سیلیکون موجود در بازار هستند که به طور معمول در محصولات ضد پیری یافت میشوند. آنها یک اثر محو کننده “تمرکز بر نرمکنندگی” ایجاد میکنند که به کمک آن میتوان با بازتاب و پخش نور، نقص، خطوط و چین و چروکها را پنهان کرد. الاستومرهای سیلیکونی دارای احساس خشکی و ابریشمی متمایزی بر روی پوست هستند و همچنین برای جذب چربی اضافی، لطیف شدن و رنگآمیزی رنگ پوست عمل میکنند.
در محصولات مراقبت از آفتاب، سیلیکون ها به آب اضافه شده و باعث محافظت طولانیتر میشوند در حالی که از چسبندگی بسیاری از ضد آفتابهای آلی جلوگیری میکنند. آكریلات سیلوكسانها به ویژه برای تأمین این خواص مناسب هستند. آنها نقشی مشابه در محصولات آرایشی و بهداشتی دارند، باعث می شوند ریملها ضد آب و با دوام باشند و به رژ لبها، خط چشمها، پایهها، سایه چشمها و رژگونهها قدرت ماندگاری بیشتری میدهند و همچنین باعث میشود نرم و نرم استفاده شود.
سیلیکون ها فقط برای استفاده در محصولات پوستی مناسب نیستند – مدتهاست که در فرمولاسیون مو استفاده میشوند، جایی که در شامپوها، نرمکنندهها و محصولات حالتدهنده وجود دارد. آنها توانایی ترمیم سطح موهای آسیب دیده، پوشاندن آن را دارند تا باعث شود نرمتر و نرمتر شود و همچنین باعث درخشش بیشتر میشود. علاوه بر این، نشان داده شده است که ترکیبات رزین از عوامل مایعزدایی بسیار عالی هستند. سیلیکون ها نیز برای کمک به تقویت مو و محافظت در برابر آسیب و رطوبت بیشتر در محل خود باقی میمانند.
اگرچه نمیتوان آنها را “طبیعی” خواند، اما از مواد طبیعی گرفته شده و از نظر بیولوژیکی بیاثر و قابل تجزیه هستند. آنها همچنین برای محصولات وگان مناسب هستند و از روغن پالم گرفته نمیشوند. آنها اغلب عملکرد بهتری نسبت به روغنهای طبیعی و نیز دارند. به عنوان مثال، اندازه مولکول کوچکتر روغنهای گیاهی، مغزها و دانهها به این معنی است که آنها میتوانند به پوست نفوذ کرده و منافذ پوست را مسدود کنند، در حالی که مولکولهای سیلیکون خیلی بزرگ هستند که نمیتوانند جذب شوند، و آنها را غیر کمدوژن میکند. در حقیقت، آکادمی پوست آمریکا پیشنهاد میکند که مواد آرایشی مبتنی بر سیلیکون ممکن است به کسانی که از آکنه کیستیک و روزاسه رنج میبرند کمک کند.
اناوع سیلیکون های رایج در بازار شامل: ، ، ، می باشند. وقتی مزایای بسیاری از آنها را در نظر میگیرید، جای تعجب نیست که سیلیکون ها روی برچسب بسیاری از محصولات زیبایی ظاهر میشوند و مدت زیادی است که این کار را انجام میدهند. برای چیزی که زندگی را در ساحل آغاز کرده بد نیست.
انواع سیلیکون های مورد استفاده در محصولات مراقبت شخصی
سیلیکونها کاربرد گستردهای در محصولات مراقبت از زیبایی دارند. این تنوع ناشی از مجموعه منحصربهفرد از خصوصیات فیزیکی و شیمیایی PDMS و همچنین انواع پلیمرهای قابلاستفاده است. سیلیکونهای موجود در محصولات مراقبت شخصی از نظر وزن مولکولی، ساختار یا گروههای متصل به اتمهای سیلیکون متفاوت هستند.
متداولترین سیلیکونها، PDMS خطی با ویسکوزیتههای مختلف هستند، از کوتاهترین زنجیر ممکن، یعنی هگزا متیل دی سیلوکسان با ویسکوزیته ۰٫۶۵ cSt ، تا پلیمرهایی که درجه بالایی از پلیمریزاسیون و ویسکوزیتهای بالاتر از ۱۰۶ cSt دارند که اغلب نامیده میشوند. PDMSهای حلقهای با ۴، ۵ یا ۶ واحد دی متیل سیلوکسان نیز به طور گستردهای در فرمولاسیونها استفاده میشود.
جایگزینی گروه متیل با گروههای دیگر اجازه میدهد تا اصلاحات قابلتوجهی در خواص PDMS و ایجاد سایر مزایا صورت گیرد. از جمله میتوان به گروههای خطی آلکیل، فنیل، پلی اتر یا آمینو آلکیل اشاره کرد.
این جایگزینی منجر به ایجاد واکسهای سیلیکون (اگر گروههای آلکیل با طول کافی بر روی زنجیر اصلی پیوند خورده باشند) ، پلیمرهای پخش شونده در آب و… میگردد.
این ترکیبات با استفاده از افزودن مولکولهای مختلف که دارای یک گروه وینیل روی پلیمر سیلیکونی حاوی SiH هستند، با استفاده از هی دروسی لاسی ون تهیه میشوند. مسیر دیگر رسیدن به چنین پلیمرهایی ساخت کلروسیلانهای خاص برای تولید پلیمرهای کاربردی پس از هیدرولیز است.
سیلیکون در مواد آرایشی
سیلیکون در مواد آرایشی
یکی از جنبههای اساسی محصولات مراقبت از زیبایی عبارت است از “احساس” ارائه شده، یا چگونگی درک محصول بر روی پوست قبل و بعد از استفاده از آن است. سیلیکونها احساس کاملاً متمایزی را به مواد آرایشی منتقل میکنند که بهعنوان صاف، مخملی، غیر چرب و دلپیر توصیف میشود. سیلیکون همچنین به کاهش چسبندگی ناشی از سایر مواد اولیه موجود در فرمولاسیون کمک میکند.
فرمولاتورها به دلیل خاصیت فیلمسازبودن، وام بیشتر، مقاومت در برابر شستشو و محافظت از آن در فرمولاسیون محصولات استفاده میکنند. تجربه نشان داده که ترکیبات PDMS باعث ایجاد منافذ پوستی یا آکنه روی پوست نمیشوند. همچنین ویژگیهای به کاهش “اثر صابونی” در این محصولات کمک میکند.
محصولات مراقبت از آفتاب باهدف محافظت و کاهش آسیب پوست در برابر اشعه UV تولید میشوند. در این صورت، هدف سازنده ایجاد لایهای از مواد محافظ در برابر اشعه ماورای بنفش بهصورت همگن و مقاوم در برابر آب، حتی پس از شنا است.
سیلیکونهای با وزن کم مولکولی مانند انواع حلقهای آن در محصولات مراقبت در برابر آفتاب استفاده میشوند. به دلیل آبگریز بودن آنها، استفاده از PDMS و بهویژه پلیمرهای با وزن مولکولی بالا، اثبات شده است. در چنین فرمولهایی ماندگاری محصول روی پوست را بهبود می بخشد. این امر به حفظ سطح محافظ در برابر آفتاب کمک میکند.
سیلیکون برای پوست
یکی از اصلیترین دلایلی که تولیدکنندگان محصولات مراقبت از پوست از سیلیکون در فرمولاسیون خود استفاده میکنند، احساس بینظیری است که روی پوست ایجاد میکند، و اغلب بهعنوان نرمی، ابریشمی، لطافت یا لوکس توصیف میشود. سیلیکون مجموعهای از خواص (ضریب اصطکاک کم، حفظ فاز مایع در وزن مولکولی بالا، کشش سطحی پایین) را داراست که همگی باعث میشوند احساس خوبی به پوست منتقل شود.
حس ایجاد شده روی پوست یک مفهوم پیچیده است که تحتتأثیر بسیاری از متغیرها قرار دارد، بنابراین توصیف نظری آن دشوار است. یک روش معمول برای ارزیابی خواص حسی برای یک محصول، انجام آزمایشها پانل حسی است که در آن مجموعهای از پنل شناسان آموزشدیده، پارامترهای حسی را ارزیابی و توصیف میکنند.
چنین ارزیابیهایی تأیید کرد که پارامترهایی مانند چسبندگی، براقیت، ماسیدگی، روغنی، چربی و واکسی تقریباً هرگز توسط پانلیستها که محصولات حاوی پلی دی متیل سیلوکسانهای با وزن کم مولکولی را ارزیابی میکردند، گزارش نشده است.
سیلیکون بهداشتی چیست؟
در کاربردهای بهداشتی، میزان کف یک پارامتر مهم است، به طور مثال این فاکتور در تولید ژلهای شستشوی بدن اهمیت ویژهای دارد. به دلیل ماهیت آمفیفیلیک آنها، پلی اترهای سیلیکونی میتوانند بر ساختار فوم تأثیر بگذارند و باعث افزایش حجم یا تثبیت کف ایجاد شده توسط مواد پاککننده شوند. همچنین مشخص شده است که برخی از این پلیمرها تحریکپذیری چشم در اثر تماس با فومی که توسط سورفاکتانتهای آنیونی تولید میشود، را کاهش میدهند.
پلی دی متیل سیلوکسان (PDMS) و زیست سازگاری آن
در دستگاههای پزشکی و کاربردهای دارویی، از سیلیکونها به دلیل سازگاری زیستی آنها در طیف گستردهای از اشکال فیزیکی استفاده میشود. سازگاری زیستی بهعنوان “توانایی یک ماده برای عملکرد با پاسخ میزبان مناسب در یک موقعیت خاص” تعریف شده است.
بهطورکلی، سیلیکون گرید پزشکی و بهویژه مایعات PDMS یا الاستومرهای PDMS، تمامی استانداردهای لازم را برآورده میکنند و به همین دلیل است که به طور گسترده در محصولات مراقبتهای شخصی و زیبایی استفاده میشوند.
سابقه طولانی استفاده از سیلیکون در وسایل پزشکی، از جمله ایمپلنتهای بلندمدت، باعث شده است که Silicon بهعنوان یک ترکیب زیست سازگار شناخته شود. سیلیکونهایی با گروههای زنجیره جانبی غیر از متیل کمتر استفاده میشوند و اغلب ارجحیت با پلیمرهای PDMS است.
ارتباط بین خواص فیزیکی – شیمیایی و سازگاری زیستی هنوز برای بسیاری از مواد کاملاً درک نشده است. عوامل مختلفی در کاربرد موفقیتآمیز از مواد PDMSbase در دستگاههای پزشکی یا کاربردهای دارویی دخیل هستند.
به دلیل انعطافپذیری زنجیره اصلی، ترکیبات PDMS تنش سطحی و انرژی سطح پایینتری دارند که این موضوع منجر به فعالیت کمتر سطحی و برهمکنش کمتر با محیط میشود؛ بنابراین مواد PDMS یکی از مطلوبترین ترکیبات از نظر زیست سازگاری هستند. همچنین پلیمرهای PDMS به دلیل پایداری ذاتی خود به تثبیتکننده نیاز ندارند.