موسیقی سیستان و بلوچستان گذشته‌ای ۴۵۰۰ ساله دارد

به گزارش patc، یک پژوهشگر موسیقی گفت: فرهنگ شرق ایران بخش هایی از پاکستان، خراسان بزرگ و افغانستان را در بر می گیرد و پیشینه آن را می توان به دوران مفلک جستجو کرد. با رفتن به شمال افغانستان، بخش‌هایی از تاجیکستان و غرب شبه قاره هند، به فرهنگ باستانی رسیدیم.»

او گفت: «آثار تاریخی یافت شده در این مناطق نمونه هایی از موسیقی است. ما حتی یک نقش برجسته روی سنگ در موزه استانبول داریم. این اثر جدا از ابزار سنگی و متعلق به کوه های باستانی عراق است.
سوالی که اکنون ممکن است مطرح شود این است که رابطه کشتی شکسته در دیالی عراق و مناطق سیستان و بلوچستان ایران امروز چیست؟ پاسخ این است که این ظرف سبک هنری خاصی از اجرا را به تصویر می کشد. سه تارپسیکورد جلو، یک نوازنده کوبه ای و یک ترومپت در پشت هستند و این افراد در حال قدم زدن هستند.

وی این سبک موسیقی را به یکی از قدیمی ترین سبک های موسیقی ایران باستان و بین النهرین تشبیه کرد و افزود: این نوع موسیقی در معبد به صورت پس زمینه وجود دارد که نشان از وجود یک گروه موسیقی سازمان یافته دارد.
به گفته محققان، این نوع موسیقی را می توان به حدود 4500 تا 4700 سال پیش و از فرهنگ گیلوفت ردیابی کرد.

مجدی با تشریح نور در اینجا، تشریح تقسیم بندی موسیقی نوین سیستان و موسیقی بلوچستان، گفت: در این منطقه می بینیم که موسیقی آیینی، آیین ها، آوازهای محلی و صداهای از گلو به صورت یکپارچه ظاهر می شود، موسیقی سوگواری نیز وجود دارد. بازی توسط زنان؛ «درست مانند آنچه در بختیاری ها می بینیم. ”

فاروق رحمانی پژوهشگر موسیقی سیستان و بلوچستان نیز با اشاره به جغرافیای موسیقی این منطقه گفت: بلوچ ها حتی به کویت هم سرایت کرده اند، وسعت و جمعیت آنها بسیار زیاد است، زبان جهانی است اما گویش ها بسیار زیاد است. قابل تغییر است؛ اما در بین بلوچ ها همبستگی وجود دارد.«موسیقی و فرهنگ ایران و پاکستان در بلوچستان حتی در سیستان و بلوچستان شمالی بسیار شبیه به هم است. زاهدان نیز ارتباط تنگاتنگی با فرهنگ و موسیقی شمال پاکستان دارد. ”

رحمانی در عین حال تفاوت‌های ملودی و ژانر موسیقایی چابهار و زاهدان را به گونه‌ای متفاوت بیان کرد و ادامه داد: در این حوزه، لایکوهای آوازی بسیار رایج است که جملات آن‌ها بسیار کوتاه و ابتدایی و ساده‌تر از مکران است. ”

انتهای پیام/