توزیع گوشت‌های وارداتی خوب یا بد؟

به گزارش patc،  بحث درباره تأمین گوشت قرمز و تنظیم بازار آن در ایران همواره موضوعی داغ بوده است. در سال‌های اخیر، دولت‌ برای کنترل قیمت گوشت و تأمین نیاز داخلی، به واردات گوشت تنظیم بازاری روی آورد.

واردات گوشت تنظیم بازاری در ایران با هدف کاهش قیمت گوشت در بازار و کنترل تورم آغاز شد. این اقدام معمولاً در مواقعی صورت می‌گیرد که تولید داخلی گوشت با کمبود مواجه شده یا قیمت آن به شدت افزایش یافته است. دلایل مختلفی از جمله خشکسالی، افزایش هزینه‌های تولید و کاهش سرانه مصرف گوشت به عنوان عوامل مؤثر در این تصمیم‌گیری‌ها مطرح می‌شوند.

از جمله دلایل و اهدافی که واردات گوشت دنبال می‌کرد این بود که با واردات و افزایش عرضه گوشت قرمز در بازار، میان فروشندگان و تولیدکنندگان رقابت ایجاد شود و در نتیجه قیمت‌ها کاهش یابد. علاوه بر رقابتی شدن بازار، با این اقدام در مواقعی که تولید داخلی گوشت با کمبود مواجه می‌شود، واردات نیاز مصرف‌کنندگان را تامین کند. هم‌اکنون تنها حدود ۲۰ درصد از نیاز سالانه کشور به گوشت قرمز از طریق واردات تأمین می‌شود و از این مقدار نیز تنها ۷ درصد با ارز ترجیحی تأمین می‌شود و به‌عبارتی سالانه حدود ۱۷۰ هزار تن گوشت قرمز گرم و منجمد وارد کشور می‌شود که نقش مهمی در تنظیم بازار و دسترسی اقشار آسیب‌پذیر به گوشت قرمز دارد.  

بر اساس آمار ۶ ماهه اول سال گمرک ۱۲۶ هزار و ۸۵۱ تن گوشت قرمز اعم از گاوی و گوسفندی به ارزش ۷۳۹ میلیون و ۹۰۱ هزار دلار وارد کشورمان شده، این در حالی است که در همین بازه زمانی در سال گذشته تنها ۳۲ هزار تن گوشت قرمز به ارزش ۱۶۵ میلیون و ۶۰۰ هزار دلار وارد کشور شده بود. به همین دلیل مقایسه واردات گوشت قرمز در شش ماهه امسال نسبت به مدت مشابه سال گذشته نشان می‌دهد واردات گوشت قرمز ۳۲۳ درصد به لحاظ وزنی و ۳۵۰ درصد به لحاظ ارزشی رشد داشته است.

غلامرضا نوری قزلجه – وزیر جهاد کشاورزی- در یک نشست خبری با اشاره به اینکه تنها 20 درصد گوشت مورد نیاز کشور از طریق واردات تامین می‌شود، اظهار کرد: از آن ۲۰ درصد، تنها ۷ درصد با ارز  و نرخ ترجیحی وارد می‌شود و آن ۱۳ درصد باقی‌ مانده با نرخ توافقی تامین می‌شود و تفاوتش این اندازه نیست، ولی حتما همین جزو سیاست‌های ما است و ما هر چقدر که بتوانیم واردات را کاهش دهیم و به تولید داخل بپردازیم، این به نفع بخش کشاورزی و تولید کنندگان ماست. اما نکته قابل توجه این است که تولید گوشت و افزایش تولید آن یک پروسه کوتاه مدتی نیست و یک سال زمان می‌برد و حتی برخی از برنامه‌ریزی‌ها شاید سه تا چهار سال نیز زمان ببرد تا به آن هدف گذاری و حمایت از تولید داخل ختم شود.

وی ادامه داد: در این فاصله به نوعی باید بازار داخلی را هم تامین کنیم و گوشت مورد نیاز مردم هم تامین شود، در حال حاضر فقط ۷ درصد واردات با نرخ ترجیحی است یا این میزان از ۲۰ درصد به ۷ درصد کاهش یافته، دقیقاً در جهت حمایت از تولید داخل بوده و سیاست به سمت حمایت از تولید داخل کماکان ادامه پیدا خواهد کرد که ان شاالله ما بتوانیم در این حوزه هم به زودی واردات خود را در حوزه گوشت به صفر برسانیم. ما در نظر داریم که در دولت چهاردهم واردات را به صفر برسانیم وتکیه اصلی بر تولید داخل باشد.

بیشتر بخوانید:

مسعود رسولی-دبیر انجمن صنفی صنعت گوشت بسته بندی و پروتئینی کشور – در گفت‌وگو با patc، درباره گوشت‌های وارداتی اظهار کرد: در تمام دنیا دولت‌ها برخی از کالای اساسی را به‌صورت یارانه‌ای در اختیار جامعه قرار می‌دهند. هدف از این کار این است که برخی از افراد جامعه که در طبقه اقتصادی ضعیفی هستند بتوانند قدرت خرید داشته باشند و این کالا از سفره و سبدغذایی آن‌ها حذف نشود و مورد دیگر نیز برای کنترل بازار داخلی آن محصول توسط دولت است که در حال حاضر در کشور  همین اتفاق در جریان است.

وی ادامه داد: گوشت وارداتی قیمت مناسبی دارد و می‌تواند برای مصرف اقشار کم درآمد جامعه مناسب باشند. اما با این واردات ما برای تولیدات داخلی رقابت ایجاد می‌کنیم تا بازار و قیمت‌ها کنترل شود. درست است که می‌توان برای حمایت از تولید داخل، واردات را به صفر رساند اما در برخی مواقع تولید داخل در کنترل دولت نیست و درست است که قصد حمایت از تولید داخل را دارد، اما باید به هر حال به گونه قمیت را نیز در بازار کنترل کند که این کنترل با واردات و ایجاد رقابت رخ می‌دهد.

رسولی در پایان درباره میزان واردات تصریح کرد:به طور کلی نمی‌توان آمار دقیقی ارائه داد؛ اما میزان واردات چندان چشمگیر نیست. سال‌هایی بوده همچون سال 1399 و 1400 که ما اصلا وارداتی نداشتیم یعنی شرایط بازار داخلی به گونه‌ای بود که هیچ توجیهی هم نداشت که واردات صورت گیرد و در برخی مواقع نیز واردات افزایش می‌یابد.

انتهای پیام