رخی بازیسازان ایرانی به دلیل درآمد کم در حال مهاجرت به کشورهای اروپایی و حتی کشورهای اطراف مثل ترکیه و امارات هستند، حتی برخی بازیسازان که به خاطر خدمت سربازی نتوانستند از ایران بروند در حال همکاریهای پروژهای با کشورهای مختلف هستند؛ اتفاقی که میتواند این صنعت را تهدید کند.
به گزارش patc، متن پیش رو گزارش «ایران» از چالشهای بازیسازان داخلی است که میتوانید در ادامه بخوانید:
طبق آخرین پیمایش بنیاد ملی بازیهای رایانهای، در حال حاضر ایران بیش از ۳۴ میلیون گیمر دارد؛ این بدان معناست که تقریباً از هر ۱۰۰ ایرانی، ۴۰ نفر را میتوان گیمر نامید. اگر چه در سالهای اخیر بازیهای ایرانی پیشرفت قابلتوجهی داشتهاند اما این صنعت همچنان برای رونق گرفتن راه زیادی دارد که البته این راه چندان هموار نیست. به اعتقاد کارشناسان، در حالی که بازی یکی از آیندهدارترین صنایع سرگرمی در جهان شناخته میشود اما موانعی همچون تحریم و فیلترینگ، نبود حمایت مالی و حقوقی و مهاجرت نخبگان، کار را برای فعالان این عرصه سخت کرده است.
در همین رابطه، «عماد رحمانی» یکی از بازیسازان ایرانی در گفتوگو با «ایران» عدم حمایت از تولید را مهمترین مشکل بازیسازان ایرانی دانست و گفت: تا زمانی که نتوانیم نیروی انسانی را به عنوان مهمترین عنصر اثرگذار در تولید یک محصول باکیفیت در کشورمان حفظ کنیم، نمیتوانیم در بازار داخلی یا خارجی تأثیرگذار باشیم.
وی افزود: در حال حاضر به دلیل شکلگیری تیمهای خوب در زمینه تولید بازی، پروژههای مناسبی تولید میشود اما پیوستگی کافی وجود ندارد و گاه شاهد ازهم پاشیدن آنها هستیم و به دلیل حفظ نشدن زنجیره تولید، نمیتوانیم در تولید بازی پیشرفت چندانی داشته باشیم. رحمانی، رمز موفقیت برخی شرکتها برای راهیابی به بازارهای خارجی را تلاش مداوم و حفظ این پیوستگی دانست و یادآور شد: حمایت مالی از تولید در پیشرفت صنعت بازی بسیار مؤثر خواهد بود و انتظار میرود دولت چهاردهم در زنجیرهسازی تولید محتوا به بازیسازان کمک کند.
نبرد سخت با گوگلپلی
رحمانی، تحریم و فیلترینگ را مانع جدی پیشرفت بازیهای ایرانی دانست و یادآور شد: به عنوان مثال گوگلپلی با ممانعت از ارائه بازیهای ایرانی بر این بستر بینالمللی، بازیسازان ایرانی را به دردسر انداخته و فیلترینگ هم مانع کار بازیسازان و گیمرها شده است که امیدواریم در دولت چهاردهم حل شود. وی تحریمها را یکی از موانع بزرگ برای موفقیت شرکتهای بازیساز ایرانی دانست و افزود: این شرکتها اغلب برای دور زدن تحریمها مجبور به ثبت شرکت در خارج از کشورند که این اقدام هزینه زیادی به آنها تحمیل میکند، پس نیازمند حمایتهای مالی و حقوقی بیشتری از سوی دولت هستند.
این بازیهای ارزآور
رحمانی همچنین گفت: صنعت بازی یکی از پولسازترین صنایع بینالمللی محسوب میشود که میتواند ارز فراوانی برای کشور به ارمغان آورد و برخی از مشکلات اقتصادی را حل کند. گیم در رده صنایع بسیار پردرآمد قرار میگیرد و دولت باید در زمینه صادرات، رایزنیهای حقوقی، رفع تحریمها و رایزنی با کشورهای همسایه، به فعالان این عرصه کمک کند.
این بازیساز با اشاره به ایجاد سایت «رادار بازی» در دولت سیزدهم به منظور افزایش سرعت بازیهای رایانهای و کاهش پینگ آنها هم گفت: این سایت مختص بازیهای آنلاین و بیشتر بازیهای خارجی است. از آنجا که تعداد بازیهای ایرانی آنلاین انگشتشمار است، این سایت هر چند باعث بهبود نسبی بازیهای آنلاین شده اما مشکلات این حوزه همچنان پابرجاست.وی با اشاره به اینکه بازیسازی در جایگاه چهارمین صنعت پولساز جهان قرار دارد، گفت: مسألهای که باعث شده این صنعت نتواند به رشد کافی برسد، عدم ارتباط با کشورهای مختلف دنیا و حمایت نکردن از تولید است. در دنیا از صنایع تا زمانی که به خودکفایی لازم برسند حمایت میشود ولی ما در این زمینه ضعف داریم. به گفته وی، مهاجرت نخبگان حوزه تولید بازیهای رایانهای هم معضل دیگری است که باید به آن توجه کرد.
بازار داخلی کوچک
«علی نظری» از تولیدکنندگان بازیهای رایانهای نیز در گفتوگو با «ایران»، فیلترینگ از داخل و تحریم از خارج، حضور نداشتن در بازارهای خارجی به دلیل تحریمها و کوچکی بازار داخلی را از مهمترین مشکلات بازیسازان ایرانی دانست. وی گفت: از یک سو به دلیل تحریمها امکان حضور در بازارهای خارجی وجود ندارد و حتی اگر این کار با واسطه هم انجام شود، هر لحظه امکان شناسایی و مسدود شدن حساب کاربری بازیسازان وجود دارد. از سوی دیگر امکان برگزاری نمایشگاههای بینالمللی مانند TGC برای برقراری ارتباط مؤثر با ناشران خارجی، وجود ندارد.این بازیساز ایرانی با اشاره به تأثیر کم سایت «رادار گیم» برای حل مشکل بازیهای رایانهای گفت: متأسفانه با وجود سرعت بسیار پایین اینترنت، راهاندازی این سایت چندان تأثیرگذار نبوده است.
نظری یکی از مهمترین مشکلات را عدم حمایت مالی از بازیهای رایانهای دانست و گفت:هر یک از بازیها به مثابه یک رسانه هستند و اگر بودجه کافی داشته باشند، میتوانند نقش مؤثری در سرگرمی و آگاهیرسانی به مردم ایفا کنند.
وی با ابراز نگرانی از مهاجرت متخصصان حوزه بازی گفت: برخی بازیسازان ایرانی به دلیل درآمد کم در حال مهاجرت به کشورهای اروپایی و حتی کشورهای اطراف مثل ترکیه و امارات هستند، حتی برخی بازیسازان که به خاطر خدمت سربازی نتوانستند از ایران بروند در حال همکاریهای پروژهای با کشورهای مختلف هستند؛ اتفاقی که میتواند این صنعت را تهدید کند.این بازیساز در واکنش به انتشار خبری درباره ایجاد رشتههای دانشگاهی در حوزه بازیسازی هم گفت: بازیسازی شامل بخشهای مختلفی چون طراحی گیم، داستاننویسی، طراحی سهبعدی و دوبعدی، موسیقی و برنامهنویسی است. یک بازیساز تمامی موارد را از منابع موجود آموزش میبیند و نیازی به دانشگاه ندارد، کما اینکه در حال حاضر همه این دروس به صورت جداگانه در دانشگاهها تدریس میشوند اما خروجی قابلقبولی ندارند.
انتهای پیام