یک نماینده اتاق بازرگانی تهران اظهار داشت که روشهای کلان صادرات این کشور نباید محدود و بسته باشد و بازار در دست ایران نباید از دست برود.
به گزارش patc ، طبق آماری که در چند سال و چند ماه گذشته توسط وضعیت تجارت کشور منتشر شده ، صادرات ایران به کشورهای عضو اتحادیه اروپا در مقایسه با سال های گذشته به شدت کاهش یافته است ، اما برعکس ، صادرات به برخی از کشورهای همسایه به شدت افزایش یافته است.
اگرچه ایران طی سالهای اخیر از برنامه های جدی برای افزایش سهم بازار خود در کشورهای همسایه و منطقه خبر داده است ، اما این س aال نیز مطرح شده است که آیا با توجه به ظرفیت بازار کشورهای منطقه ، آیا ایران اساساً نیاز به تجارت با کشورهای دور مانند اروپا دارد؟ . ؟ این در سخنرانی های برخی از نامزدهای ریاست جمهوری در روزهای اخیر منعکس شده است ، اما به نظر می رسد فعالان اقتصادی با این رویکرد مخالف هستند.
سید رضی حاجی آقامیری – عضو کمیته نمایندگی اتاق بازرگانی تهران – در مصاحبه با patc گفت: مسائل مدیریت صادرات از منظر کلان باید چندین فرض اصلی را در نظر بگیرد. اگر کسی اینگونه به آن نگاه نکند ، نه تنها در مورد صادرات چیزی نمی داند ، اما حتی کل اقتصاد نیز نادان است. اولین مورد تولید درخواستی است. به عبارت دیگر ، اگر یکی از مشتریان ما مقدار مشخصی از محصولات را خریداری کند ، اما اگر ظرفیت تولید بیشتری برای تأمین سایر مشتریان داریم ، آیا باید این کار را متوقف کنیم؟
وی هنگام صحبت در مورد تولید نفت ایران گفت: “به عنوان مثال ، اگر مشتری نفت ایران هر روز 2 میلیون بشکه نفت از ما بخرد ، ما هنوز ظرفیت تولید بیشتری داریم و بازار صادرات این محصول وجود دارد. ، ما باید کار ما را متوقف کنید. “و از همان مشتری راضی هستید؟ این کاملاً تمام اصول اقتصادی را نقض می کند.
یکی از اعضای هیئت اتاق بازرگانی تهران توضیح داد که بازار محصولات ایرانی در کشورهای مختلف متفاوت است و مقایسه وضعیت یک بازار با بازار دیگر غیرممکن است: به عنوان مثال ما فرش هایی را برای ایالات متحده و اروپا برای دهه ها یا حتی چندین قرن. ما محصولات دستبافت ایرانی را صادر می کنیم که به ما ارزش افزوده و درآمد بالایی برای ما به همراه دارد. حضور طولانی مدت ایران در بازارهای این کشورها درک مشخصی از این بازار به ما داده است. گرچه فرش لزوماً محصولات اولویت دار خانواده نیست ، اما این بازار همیشه در اختیار ما بوده است.
آقامیری ادامه داد: مسئله این است که اگر بر اساس این رویکرد بخواهیم توجه خود را از بازار سنتی به بازار کشور همسایه معطوف کنیم ، مشتریانی برای فرش ایرانی مانند افغانستان ، عراق یا سایر کشورهای همسایه خواهیم داشت. قبل از ارائه این نظرات ، آیا ما ترکیب صادرات خود را به کشورهای مختلف بررسی کردیم تا تفاوت ها را درک کنیم؟ حتی اگر کشورهای همسایه مشتری های زیادی برای محصولات ما دارند ، وقتی امکان صادرات به کشورهای دیگر که تولید بیشتری دارند وجود دارد ، چرا به این توانایی توجه نمی کنیم؟
وی با اشاره به اینکه برخی از تصمیم گیرندگان صادرات فاقد تخصص هستند ، گفت: “متأسفانه ، ما در سال های اخیر با تحریم های اقتصادی روبرو بوده ایم. اگر صادرات به اتحادیه اروپا کاهش یابد ، بیشتر آنها دوباره تحریم می شوند.” هنگامی که ما برای اولین بار در دولت آقای احمدی نژاد با تحریم فرش روبرو شدیم ، در جلسه ای که شخصاً در آن شرکت کردم ، رئیس سازمان توسعه صادرات در آن زمان گفت که ما برای جبران خسارت به بازارهای آمریکا و اروپا از بازار چین استفاده خواهیم کرد. مشکل حل خواهد شد این نشان می دهد که ما درک درستی از بازار و شرایط اقتصادی نداریم و این تصمیمات اشتباه گاهی می تواند مشکلات جدی تری برای ما ایجاد کند. اگر کشوری مانند آلمان می تواند در برابر انواع فشارهای اقتصادی از جمله اپیدمی تاج جدید مقاومت کند ، به این دلیل است که هیچ محدودیتی در صادرات و تجارت وجود ندارد و این کشور را به یکی از سه قدرت اصلی اقتصادی در جهان با رشد اقتصادی قابل توجه تبدیل می کند. برای غلبه بر بحران ، به جای غیرکارشناسی و دور از واقعیت ، باید فضا را کاهش دهیم تا محدودیت ها را کاهش دهیم و از ظرفیت صادرات برای رشد اقتصادی و افزایش ذخایر ارزی استفاده کنیم.
انتهای پیام