پیدایش اولیه نرده های راه پله
نرده راه پله ها ابتدا بهعنوان یک وسیله ایمنی برای جلوگیری از سقوط افراد از پلهها ساخته شدند. اولین شواهد استفاده از نرده راه پله به مصر باستان بازمیگردد، جایی که آنها از چوب برای ساختن نردههایی در مقبرهها استفاده میکردند. در دوره روم باستان، نردههای راه پله به طور گسترده در منازل و سایر ساختمانها استفاده میشدند و از مواد مختلفی مانند چوب، سنگ و فلز ساخته میشدند. در قرون وسطی، نردههای راه پله اغلب نقش تزئینی داشتند و از آهن فرفورژه یا چوب منبتکاری شده ساخته میشدند. در دوره رنسانس، نردههای راه پله به یک ویژگی رایج در کاخها و خانههای دیگر تبدیل شدند و اغلب از چوب، سنگ مرمر یا برنز ساخته میشدند. در دوران ویکتوریا، نردههای راه پله با تزئینات مفصل محبوب شدند و اغلب از چدن یا فولاد ساخته میشدند. در قرن بیستم، نردههای راه پله از مواد مدرن مانند فولاد ضد زنگ و شیشه ساخته شدند. امروزه، نردههای راه پله همچنان یک ویژگی مهم ایمنی هستند، اما همچنین میتوانند به عنوان یک بیانیه طراحی استفاده شوند.
نردههای قرون وسطی: عملکرد و زینت
در قرون وسطی، نرده های پله بیشتر جنبه عملی داشتند تا تزئینی. این نرده ها عمدتاً برای حمایت و ایمنی در هنگام بالا و پایین رفتن از پله ها استفاده می شدند و معمولاً از چوب یا فلز ساخته می شدند. با این حال، با گذشت زمان، نرده های پله به تدریج جنبه تزئینی نیز پیدا کردند و به ویژگی های برجسته ای در معماری داخلی تبدیل شدند. نرده های پیچیده تر و تزئین شده تر معمولاً در خانه های اشراف و ساختمان های مهم عمومی یافت می شدند، در حالی که خانه های ساده تر و روستایی تر دارای نرده های ساده تر و کاربردی تر بودند.
رنسانس و باروک: شکوفایی نردههای تزئینی
در دوره رنسانس و باروک، نردههای تزئینی به شکوفایی چشمگیری رسیدند. این نردهها که در ابتدا بیشتر کاربردی بودند، در این دوره به عنصری مهم در معماری تبدیل شدند. نردههای راه پله، به ویژه، بسیار محبوب شدند و از مواد مختلفی مانند چوب، فلز و سنگ ساخته میشدند.
این نردهها اغلب با جزئیات و تزئینات پیچیده و هنرمندانه ساخته میشدند و به عنوان یک اثر هنری در نظر گرفته میشدند. آنها از نقشهای هندسی و طبیعتگرایانه، و همچنین عناصر تزئینی مانند برگها، گلها و حیوانات الهام گرفته بودند. این نردهها به زیبایی و شکوه خانهها و کاخهای آن دوره میافزودند و امروزه نیز به عنوان نشانهای از مهارت و خلاقیت استادکاران آن زمان مورد توجه هستند.
نئو کلاسیک و رومانتیسم: ظرافت و الهام از طبیعت
در قرن نوزدهم، سبک نئوکلاسیک بر معماری غالب شد، سبکی که از هنر یونان و رم باستان الهام میگرفت. در تضاد با سبک باروک، که بر تزئینات پیچیده و اشکال منحنی تأکید داشت، سبک نئوکلاسیک به دنبال سادگی، تقارن و خطوط مستقیم بود. این امر منجر به پیدایش نردههای راهپلهای شد که از میلههای عمودی ساده و نردههای افقی با جزئیات کم تشکیل شده بودند.
در اواسط قرن نوزدهم، جنبش رمانتیسم سر برآورد، جنبشی هنری که بر احساسات، تخیل و قدردانی از طبیعت تأکید داشت. این امر در آثار هنری و معماری منعکس شد، از جمله استفاده از عناصر طبیعی مانند گلها، برگها و شاخهها در طراحی نردههای راهپله. در حالی که نردههای نئوکلاسیک بر نظم و تقارن تمرکز داشتند، نردههای رمانتیک اغلب دارای خطوط نامتقارن و تزئینات پیچیدهتری بودند.
ویکتوریا و هنر نو: پیچیدگی و زینت فراوان
نردههای پله در اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ به عنوان بخشی از جنبش هنر نو محبوب شدند. این جنبش بر پیچیدگی و تزئینات فراوان تأکید داشت و از اشکال طبیعی مانند برگها، گلها و حشرات الهام میگرفت. نردههای پله این دوره اغلب از فلز فرفورژه ساخته میشدند و دارای طرحهایی با جزئیات و ظریف بودند که شبیه گیاهان و سایر عناصر طبیعی بودند.
سده بیستم: مدرنگرایی و مینیمالیسم
قرن بیستم در معماری، دوره مدرنیسم و مینیمالیسم بود. در این دوران نردههای راهپله تغییر قابلتوجهی کردند و از فلزات و مصالح جدید مثل استیل ضدزنگ و شیشه ساخته شدند. در عصر مدرن، نردههای آهنی سنگین جای خود را به نردههای سبکتر و ظریفتر دادند که فضا را بازتر و بزرگتر نشان میدادند. نردههای شیشهای نیز در این دوره محبوب شدند و باعث شدند که راهپلهها ظاهری شفاف و بدون مانع پیدا کنند. در مینیمالیسم، نردهها تا حد امکان ساده و بدون تزئینات شدند و از خطوط تمیز و هندسی پیروی کردند.
نرده های معاصر: تنوع و خلاقیت
نرده ها از دیرباز نقش مهمی در معماری داشته اند و به عنوان حفاظی برای جلوگیری از سقوط و ایجاد محدوده عمل می کنند. در طول قرون، نرده ها به شیوه های مختلفی تکامل یافته اند و از مواد مختلفی مانند چوب، فلز و شیشه ساخته شده اند.
نرده های معاصر با تنوع و خلاقیت خود مشخص می شوند. آنها دیگر فقط به عنوان یک ویژگی ایمنی در نظر گرفته نمی شوند، بلکه به عنوان یک عنصر طراحی در نظر گرفته می شوند که می تواند ظاهر کلی یک اتاق را افزایش دهد. نرده های معاصر با انواع طرح ها، مواد و روکش ها موجود هستند و طراحان آزادی خلاقیت بی حد و حصری در ایجاد نرده هایی دارند که متناسب با هر سبک و ترجیحی باشد.
نقش نرده ها در معماری امروز
استفاده از نرده در معماری از دیرباز رایج بوده است. نردهها برای محافظت از افراد در برابر سقوط از ارتفاعات، محدود کردن دسترسی به مناطق خاص و ایجاد جذابیت بصری استفاده میشوند. در گذشته، نردهها اغلب از چوب یا فلز ساخته میشدند، اما امروزه از مواد مختلفی مانند شیشه، سنگ و بتن نیز ساخته میشوند.
نردههای راهپله یکی از رایجترین انواع نردهها هستند. آنها برای محافظت از افراد در برابر سقوط از راهپلهها استفاده میشوند. نردههای راهپله در طیف گستردهای از سبکها و مواد موجود هستند و میتوانند به عنوان ویژگی طراحی در یک فضا استفاده شوند.
نرده ها به عنوان عناصر برجسته در طراحی داخلی
نردهها به عنوان عناصر برجسته در طراحی داخلی، از اوایل قرن نوزدهم در اروپا و آمریکای شمالی رواج یافتند. در ابتدا، نردهها صرفاً به عنوان یک وسیله ایمنی برای جلوگیری از سقوط افراد از پلهها در نظر گرفته میشدند، اما به تدریج به عناصر تزئینی مهمی تبدیل شدند. نردههای پیچیده و مجلل از آهن فرفورژه، چوب و سنگ مرمر ساخته میشدند و به عنوان یک نقطه کانونی در خانههای ثروتمندان و ساختمانهای عمومی به کار میرفتند.
آدرس صنایع فلزی آهنگر
آدرس: تهران، خیابان قائم مقام، بالاتر از کوچه شهدا، ساختمان ۱۲۸
شماره تماس: 09107500527
وبسایت: ahangar.org
سوالات متداول
سوال 1: نرده های راه پله از چه زمانی در ایران محبوبیت یافتند؟
پاسخ: نرده های راه پله از دوران صفویه در ایران محبوبیت یافتند.
سوال 2: آیا نرده های راه پله از ابتدا برای حفظ ایمنی وجود داشته اند؟
پاسخ: خیر، در ابتدا نردههای راهپله برای حفظ توازن و نه ایمنی استفاده میشدند.
سوال 3: اولین نرده های راه پله در چه زمانی و در کدام کشور ساخته شدند؟
پاسخ: در حدود قرن 16 در انگلستان
سوال 4: محبوبیت نرده های راه پله در طول زمان چگونه تغییر کرده است؟
پاسخ: محبوبیت نرده های راه پله در طول زمان تغییر قابل توجهی داشته است. در قرون وسطی، معمولاً از نرده های چوبی ساده برای ایجاد ایمنی در راه پله ها استفاده می شد. در دوران رنسانس، نرده های پیچیده تری با نقش و نگارهای تزئینی رایج شدند. در قرن 18 میلادی، نرده های فلزی محبوبیت یافتند و در قرن 19 میلادی، نرده های آهنی به طور گسترده برای راه پله ها استفاده می شدند. امروزه، نرده های راه پله در اشکال و سبک های مختلف موجود هستند و از مواد مختلفی مانند چوب، فلز، شیشه و اکریلیک ساخته می شوند.