به گزارش خبرنگار آنلاین رسول اشرفی پور ظهر یک شنبه در نشست تخصصی حکمرانی جنگل های زاگرس فقدان انسجام نهادی عبور از قانون به نام دلسوزی و نادیده گرفتن فقر روستایی را سه عامل مهم در بحران جنگل های زاگرس دانست.
اشرفی پور تأکید کرد: وابستگی های معیشتی مردم به جنگل ناشی از فقر مادی است و بدون حل این بحران هیچ طرح حفاظتی یا سیاست محدودکننده ای موفق نخواهد بود.
وی افزود: اگر ساختارهای زیست محیطی به اندازه کافی موجود هستند مشکل اصلی نبود هماهنگی و دانش مشترک میان تصمیم گیران است.
این مقام مسئول با انتقاد از عدم انسجام میان نهادهای محیط زیستی اظهار داشت: از وزارت نیرو منابع طبیعی محیط زیست تا جهاد کشاورزی و نهادهای فرهنگی مجموعه ای از ساختارهای مدیریتی وجود دارند اما هماهنگی رفتاری و سازمانی میان این بخش ها مشاهده نمی شود.
اشرفی پور سه عنصر کلیدی را برای حکمرانی مطلوب جنگل ها برشمرد: دانش و آگاهی قانون گرایی و مشارکت مردمی.
وی افزود: مشارکت جوامع محلی باید بر پایه دانش تخصصی و رعایت ضوابط قانونی باشد نه اقدامات شتاب زده که نتیجه ای جز آسیب به منابع طبیعی ندارند.
اشرفی پور با انتقاد از برخی تصمیمات غیرعلمی در مناطق جنگلی گفت: عبور جاده از دل جنگل توجیه کردن کارگاه های غیرمجاز زغال سازی تحت عنوان اشتغال و مجوزهای غیرکارشناسی در تضاد کامل با توسعه پایدار هستند.
معاون امور جنگل سازمان منابع طبیعی تأکید کرد: بدون افزایش سواد مدیریتی و تصمیم گیری علمی ساختارهای زیست محیطی به توسعه روی کاغذ محدود خواهند شد.
وی خواستار تمرکز بر انسجام ساختاری فهم مشترک از ارزش اکوسیستم ها و برنامه ریزی واقع گرایانه برای حفاظت پایدار جنگل های زاگرس شد.