چطور از شومینه هیزمی استفاده کنیم؟
ایمنی مهمترین اصل کار است. قبل از راه انداختن شومینه هیزمی خود، باید از ایمن بودن آن مطمئن شویم و بهتر است که این کار را به یک متخصص بسپاریم. این کار را باید به صورت سالیانه و قبل از بار اولی که میخواهیم آنرا در فصل جدید روشن کنیم، انجام دهیم.
پس از بررسی ایمنی، خاکستر و گرد و غبار باقیمانده را با یک جاروی خشک تمیز کنیم و مطمئن شویم که دریچه هوا باز است و به درستی کار میکند.
قدم بعدی این است که هیزم را جمعآوری و آماده کنیم. از چوب سخت درختان فصلی استفاده کنیم. این تکههای چوب باید به مدت ۶ ماه یا در بهترین حالت، یک سال خشک و تکه تکه شده باشند. تکههای چوب سخت باید تیره و ترکخورده در قسمتهای انتهایی باشند. هنگام زدن آنها به یکدیگر نیز باید صدایی توخالی بشنویم.
برای داشتن یک آتش طولانی و مداوم، بهتر است که روزنامهای را رول کنیم و زیر میلههای آهنی شومینه بگذاریم. سپس قطعههای باریک چوب را به شکل ضربدری روی هم بچینیم. یک تا سه قطعه چوب دیگر را روی باقی چوبها به شکل محکمی قرار دهیم تا مطمئن شویم که از جای خود تکان نمیخورند.
در مرحله بعدی باید دودکش را آماده کنیم و هوای سرد درون آن را گرم کنیم تا باعث دود بیش از حد نشویم. قبل از آتش زدن چوبها، یک روزنامه رولشده را برداریم و آن را آتش بزنیم و درون شومینه و رو به بالا و دودکش بگیریم. روزنامه را به مدت یک یا دو دقیقه و تا وقتی که شاهد بالا رفتن دود از دودکش شدیم، نگه داریم.
اکنون همهچیز آماده این است که چوبها را آتش بزنیم. اگر آتش شروع به خاموش شدن کرد، از یک روزنامه برای باد زدن یا از میله بخاری مخصوص، برای تکان دادن چوبها و راه انداختن جریان آتش استفاده کنیم. با سوختن چوبها، تکههای دیگری به آنها اضافه کنیم. در پایان روز و وقتی که میخواهیم درهای آهنی را ببندیم از خاموش بودن آن اطمینان حاصل کنیم.
شومینه گازی مدرن بهتر است یا شومینه هیزمی؟
موثر بودن شومینهها کاملاً به نوع آنها بستگی دارد. شومینههای هیزمی با وجود حس نوستالژیک و زیبایی خاصی که دارند، روش بسیار پرهزینه و پرمصرفی برای حرارت بخشیدن به خانه هستند. از آنجایی که حرارت به بالا میرود، بخش زیادی از گرمایش تولیدشده توسط این شومینهها از طریق دودکش به بیرون از خانه میروند.
شومینههایی که دیوار پشتی آنها خارج از خانه قرار دارد، حرارت حتی بیشتری هم از دست میدهند زیرا بخش زیادی از آن به خاطر هوای سرد پشت دیوار از بین میرود. بهتر است از شومینههای هیزمی فقط برای موقعیتها و مناسبتهای خاص استفاده کنیم.
شومینههای گازی بدلیل اینکه در هر جایی از خانه با هر ابعاد و دکوراسیونی می توان آنها را راه اندازی کرد کاربردیتر هستند و مدلهای جدید و مدرن آنها، بسیار شبیه به شومینههای هیزمی ساخته شده اند. البته تغییر از هیزمی به شومینه گازی پرهزینه و گرانقیمت است، مخصوصاً اگر مجبور شویم که دودکش و بخشهایی از آن را هم تغییر دهیم.
اگر تنها جنبه زیبایی و جذابیت شومینه های برقی برایمان اهمیت دارد، میتوانیم به جای روشن کردن مشعل شومینه گازی شمعهای زیادی را درون آن قرار دهیم و با روشنایی آنها، باعث چندین برابر شدن زیبایی خانهمان شویم.
آیا شومینهها ایمن هستند؟
البته که آتش به معنای واقعی کلمه خطرناک است، اما این موضوع نباید مانع لذت بردن ما از منزلمان شود. کافی است که برخی نکات مربوط به نگهداری درست و ایمنی مربوط به آنها را انجام دهیم.
مواد اشتعالزا را دور از شومینه نگه داریم و اگر از شومینه هیزمی استفاده میکنیم، چوب آن را نه فقط دور از شومینه، بلکه باید بیرون از خانه قرار دهیم.
برای جلوگیری از بیرون پریدن خردههای چوب آتشگرفته، بهتر است از یک محافظ فلزی برای زمان روشن بودن استفاده کنیم.
وقتی که میخواهیم پس از مدتها شومینه را راه بیندازیم و روشن کنیم، ابتدا کپسول آتشنشانی را بررسی کنیم. اگر دستگاه مخصوص تشخیصدهنده دود و آتش داریم، از سالم بودن آنها مطمئن شویم.
درهای شیشههای، محافظهای فلزی و لوازم جانبی شومینه سریعاً داغ میشوند. برای جلوگیری از سوختگی فرزندان و عزیزانمان، از یک مانع مخصوص استفاده کنیم.
دود شومینههای هیزمی ممکن است باعث آزار و اذیت و حتی صدمه دیدن ریههای ما شوند و احتمال رخ دادن این اتفاق حتی با داشتن یک دودکش سالم و مناسب هم وجود دارد. برای این که مطمئن شویم خانهمان از دود پر نمیشود، همیشه دودکش را بررسی کنیم و از درست بودن آن مطمئن شویم و چندین خروجی مناسب هوا در خانه داشته باشیم. هیچ مانع یا وسیلهای نباید در دودکش وجود داشته باشد.
مونواکسید کربن توسط هر دو نوع شومینه هیزمی و گازی تولید میشود و گاز بسیار خطرناکی است زیرا بدون بو و نامرئی است. میتوانیم از دستگاههای ثبت میزان مونواکسید کربن در خانه استفاده کنیم و از زیاد نشدن آن مطمئن شویم.
چرا برخی شومینهها بو میدهند؟
بویی که ما در شومینه خود حس میکنیم، یک ماده افزودنی در گاز پروپان است که به ما کمک میکند نشتی گاز را شناسایی کنیم. برخی شومینههای گازی با نوعی سنسور کاهش اکسیژن عرضه میشوند که در صورت تولید بیش از حد کربن مونواکسید، شومینه را قطع و در صورت داشتن خروجی هوا و دودکش مناسب، گاز خطرناک را از خانه بیرون میکنند.
البته این ویژگیهای ایمنی بدون ایراد هم نیستند و بهترین راه همان است که یک دستگاه ثبت و شناسایی مونواکسید کربن نصب کنیم و با زدن دکمه «تست» روی آنها به صورت ماهانه، از میزان این گاز خطرناک در خانهمان مطلع شویم.
هر چند وقت یک بار باید نظافت دودکش را انجام دهیم؟
جمع شدن دوده و کرئوزوت (جوهر قطران) در دودکش، باعث کاهش جریان هوا و برگشتن دود به داخل خانه میشود و حتی ممکن است باعث به وجود آمدن آتش در فضای داخل خانه شود.
برای جلوگیری از این اتفاقات ناخوشایند، دودکش باید حداقل سالی یک بار توسط یک متخصص حرفهای بررسی شود. پس از انجام بررسی، متوجه میشویم که دودکش به نظافت نیاز دارد یا میتوانیم از آن استفاده کنیم. معمولاً وقتی که ضخامت باقیماندههای درون دودکش از ۳.۲ میلیمتر بیشتر میشود، دودکش باید تمیز شود. برای نظافت دودکش، اول از همه ماسک روی صورتمان بگذاریم، خاکستر دیواره آن را جارو کنیم. پس از جمع شدن خاکسترها، با استفاده از یک فرچه و مایع ظرفشویی، نظافت دیواره آن را هم انجام دهیم