برای درد ارتودنسی چه قرصی بخوریم؟
درد ارتودنسی یکی از چالش‌هایی است که بسیاری از بیماران پس از نصب بریس تجربه می‌کنند و شدت آن بسته به وضعیت دندان‌ها و نوع درمان متفاوت است. سوالی که اغلب مطرح میشود این است که برای درد ارتودنسی چه قرصی بخوریم تا فشار و ناراحتی کاهش یابد بدون اینکه سلامت دندان یا معده تحت تاثیر قرار گیرد.
داروهای مختلفی برای کاهش درد وجود دارند، اما انتخاب درست مسکن نیازمند درک میزان درد و شرایط فردی بیمار است. متخصصان ارتودنسی معمولاً مصرف استامینوفن را برای کنترل دردهای خفیف تا متوسط توصیه می‌کنند و در موارد خاص روش‌های دیگری برای کاهش ناراحتی معرفی می‌کنند.
به نقل از Van Laecken Orthodontics
“Acetaminophen is well regarded as the best pain reliever to use after getting braces and having adjustments done.”
ترجمه: “استامینوفن به‌عنوان بهترین مسکن برای استفاده پس از نصب بریس‌ها و انجام تنظیمات شناخته میشود.”
دلایل درد در دوران ارتودنسی
درد و ناراحتی در طول درمان ارتودنسی یک اتفاق طبیعی است. این حس معمولاً به دلیل فشاری ایجاد میشود که بریس‌ها و سیم‌ها به دندان‌ها وارد می‌کنند تا آن‌ها را به مرور زمان به جایگاه درست خود هدایت کنند. این درد می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد:
- فشار اولیه پس از نصب بریس: دندان‌ها، ریشه‌ها و لثه‌ها به فشار جدید بریس‌ها عادت ندارند. این فشار باعث میشود که دندان‌ها در استخوان فک جابجا شوند و این فرآیند ممکن است کمی دردناک باشد.
- تنظیمات دوره‌ای: متخصص ارتودنسی در هر جلسه، سیم‌ها را تنظیم یا تعویض می‌کند تا فشار لازم برای ادامه حرکت دندان‌ها حفظ شود. این تنظیمات دوباره حس فشار و درد اولیه را برمی‌گرداند، اما معمولاً شدت آن کمتر از دفعه اول است.
- تحریک لثه و بافت دهان: گاهی لبه‌های تیز براکت‌ها یا انتهای سیم‌ها ممکن است به بافت نرم دهان، مثل گونه‌ها و لثه‌ها، برخورد کرده و باعث زخم و ناراحتی شوند. این نوع درد معمولاً با استفاده از موم ارتودنسی قابل کنترل است.
- حساسیت دندان‌ها: با جابجایی دندان‌ها، ممکن است آن‌ها نسبت به غذاهای سرد یا گرم حساس شوند. این حساسیت معمولاً موقتی است و با پیشرفت درمان کمتر میشود.
درک این دلایل کمک می‌کند تا بدانید که این درد بخشی از فرآیند درمان است و با مراقبت صحیح و مدیریت درد، می‌توانید این دوره را راحت‌تر پشت سر بگذارید.
برای درد ارتودنسی چه قرصی بخوریم؟
برای پاسخ به این سوال، باید به دو دسته اصلی از مسکن‌های بدون نسخه نگاه کرد. انتخاب بهترین گزینه به شرایط شما و توصیه‌ی متخصص ارتودنسی بستگی دارد.
1. استامینوفن (Acetaminophen)
استامینوفن، دارویی است که معمولاً به عنوان اولین و بهترین گزینه برای کنترل درد ارتودنسی پیشنهاد میشود. این مسکن به طور موثری درد را کاهش می‌دهد و مهم‌ترین مزیت آن این است که بر روند حرکت دندان‌ها تأثیری نمی‌گذارد.
2. داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)
داروهایی مانند ایبوپروفن (مثل بروفن و ژلوفن) و ناپروکسن در این دسته قرار می‌گیرند. این مسکن‌ها علاوه بر کاهش درد، التهاب را هم کم می‌کنند. با این حال، برخی تحقیقات نشان داده‌اند که NSAIDs ممکن است سرعت حرکت دندان‌ها را کمی کاهش دهند. به همین دلیل، بسیاری از متخصصان ارتودنسی توصیه می‌کنند در صورت امکان از استامینوفن استفاده شود.
برای انتخاب بهترین مسکن و دوز مناسب، حتماً با متخصص ارتودنسی خود مشورت کنید. برای اطلاعات بیشتر و دریافت مشاوره تخصصی در زمینه ارتودنسی، می‌توانید به مطب خانم دکتر ایل ناز حاج همتی مراجعه کنید.
تفاوت مسکن‌های رایج: استامینوفن، ژلوفن و بروفن
هنگام مواجهه با درد، معمولاً چند مسکن بدون نسخه به ذهن می‌رسد، اما هر کدام ویژگی‌ها و تأثیرات متفاوتی دارند. در اینجا به تفاوت‌های اصلی استامینوفن، ژلوفن و بروفن می‌پردازیم.
1. استامینوفن (Acetaminophen)
استامینوفن (نام تجاری: تایلنول) یک مسکن و تب‌بر است که در بسیاری از شرایط، از جمله درد ارتودنسی، توصیه میشود. این دارو بر خلاف ایبوپروفن و بروفن، خاصیت ضدالتهابی ندارد و فقط با افزایش آستانه تحمل بدن به درد عمل می‌کند. به همین دلیل، تأثیری بر روند بیولوژیکی حرکت دندان‌ها ندارد و این موضوع آن را به گزینه‌ای امن برای بیماران ارتودنسی تبدیل می‌کند.
2. ایبوپروفن (Ibuprofen)
ایبوپروفن (نام‌های تجاری: بروفن، ژلوفن، ادویل) در دسته داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) قرار می‌گیرد. این دارو علاوه بر تسکین درد، التهاب را نیز کاهش می‌دهد. هرچند این ویژگی در بسیاری از موارد مفید است، اما در درمان ارتودنسی ممکن است بر فرآیند بیولوژیکی حرکت دندان‌ها تأثیر بگذارد و سرعت آن را کمی کندتر کند.
3. ژلوفن (Gelofen) و بروفن (Brufen)
ژلوفن و بروفن در حقیقت دو نام تجاری برای داروی ایبوپروفن هستند. ژلوفن فرم کپسولی ایبوپروفن است که به دلیل مایع بودن محتوای آن، جذب سریع‌تری دارد. بروفن هم معمولاً به صورت قرص عرضه میشود. از نظر ماده موثره، این دو هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند و فقط در شکل دارویی و سرعت جذب متفاوتند. بنابراین، تأثیر آن‌ها بر درد و همچنین روند ارتودنسی یکسان است.
بنابراین، اگر هدف فقط تسکین درد است و نمی‌خواهید روند درمانتان تحت تأثیر قرار گیرد، استامینوفن گزینه بهتری است. اما در صورت لزوم، حتماً با متخصص خود مشورت کنید.
روش‌های غیر دارویی برای کاهش درد ارتودنسی
در کنار مسکن‌ها، می‌توانید با چند روش ساده و غیر دارویی درد و ناراحتی ناشی از ارتودنسی را کمتر کنید. این روش‌ها به شما کمک می‌کنند تا این دوره را راحت‌تر پشت سر بگذارید:
- کمپرس سرد: استفاده از کمپرس سرد یا حتی نوشیدن یک لیوان آب سرد می‌تواند به بی‌حس شدن موقت ناحیه درد و کاهش التهاب کمک کند. این کار به ویژه در ساعات اولیه پس از نصب یا تنظیم بریس‌ها موثر است. می‌توانید تکه‌های یخ را داخل پارچه بپیچید و روی گونه‌ها قرار دهید.
- خوردن غذاهای نرم: در چند روز اول، بهتر است از خوردن غذاهای سفت، ترد و چسبناک خودداری کنید. غذاهایی مثل سوپ، پوره، ماست، تخم‌مرغ و اسموتی به دندان‌ها فشار کمتری وارد می‌کنند و جویدن آن‌ها راحت‌تر است.
- آب‌نمک گرم: شست‌وشوی دهان با آب‌نمک گرم می‌تواند به تسکین لثه‌های حساس و التیام زخم‌های کوچک ناشی از تماس براکت‌ها با بافت دهان کمک کند. یک قاشق چایخوری نمک را در یک لیوان آب گرم حل کرده و روزی چند بار دهان را با آن شست‌وشو دهید.
- استفاده از موم ارتودنسی: اگر براکت‌ها یا سیم‌ها باعث ایجاد زخم در داخل دهان شما شده‌اند، می‌توانید از موم مخصوص ارتودنسی استفاده کنید. کافی است یک تکه کوچک از موم را روی قسمتی که باعث تحریک میشود قرار دهید تا سطح آن را بپوشاند.
کلام نهایی این مطلب
درد ارتودنسی تجربه‌ای طبیعی در طول درمان است که شدت آن بسته به نوع بریس، میزان فشار و حساسیت فرد متفاوت است. برای کاهش این درد، مسکن‌هایی مانند استامینوفن گزینه‌ای امن برای بسیاری از بیماران محسوب می‌شوند، در حالی که داروهای ضدالتهاب مانند ژلوفن و بروفن تنها تحت نظر متخصص توصیه می‌شوند.
روش‌های غیر دارویی مانند کمپرس سرد، مصرف غذاهای نرم و خنک و ماساژ آرام لثه‌ها نیز می‌توانند به کاهش ناراحتی کمک کنند. رعایت این نکات ساده، همراه با راهنمایی متخصص، تجربه درمان ارتودنسی را قابل تحمل‌تر می‌کند.