بررسی تاثیر انواع سوخت ها بر مصرف سوخت خودروهای داخلی

در کشوری که به منابع غنی هیدروکربوری دسترسی دارد انتخاب سوخت مناسب برای خودروها نه تنها یک مسئله اقتصادی برای مصرف کنندگان بلکه یک موضوع استراتژیک در سطح کلان اقتصاد و صنعت خودروسازی به شمار می رود. تنوع سوخت های موجود در بازار ایران از بنزین و گاز طبیعی فشرده (CNG) گرفته تا گاز مایع (LPG) و حتی تلاش های پراکنده برای استفاده از سوخت های زیستی سوالات متعددی را در ذهن مهندسان و مصرف کنندگان خودرو ایجاد کرده است. این سوالات عمدتاً حول محور کارایی راندمان و مهم تر از همه میزان مصرف سوخت و تاثیر آن بر عملکرد و طول عمر موتور خودروهای طراحی شده برای بازار داخلی می چرخد.

خودرو

اهمیت سوخت و مصرف سوخت در صنعت خودروسازی ایران

اهمیت سوخت و مصرف سوخت در صنعت خودروسازی ایران

مصرف سوخت به عنوان یکی از شاخص های کلیدی عملکرد خودرو همواره مورد توجه خودروسازان و مصرف کنندگان بوده است. در صنعت خودروسازی ایران این موضوع به دلیل عوامل متعددی از جمله قیمت سوخت مسائل زیست محیطی و محدودیت های منابع اهمیتی دوچندان پیدا می کند. بهینه سازی مصرف سوخت نه تنها به کاهش هزینه های جاری خودرو برای مصرف کننده منجر می شود بلکه تاثیر قابل توجهی بر کاهش آلایندگی هوا و وابستگی به منابع فسیلی دارد. همچنین رقابت فزاینده در بازار خودرو شرکت های خودروسازی را به سمت توسعه و تولید خودروهایی با راندمان بالاتر و مصرف سوخت کمتر سوق داده است. از طرفی سیاست های دولت در زمینه قیمت گذاری سوخت و مشوق های استفاده از سوخت های جایگزین نقش مهمی در تعیین نوع سوخت غالب در ناوگان خودرویی کشور ایفا می کند. در این میان درک دقیق از ویژگی های فنی انواع سوخت و تاثیر آن ها بر عملکرد موتورهای داخلی برای مهندسان طراحان خودرو و سیاست گذاران حوزه انرژی امری ضروری است.

انواع سوخت های رایج در خودروهای داخلی و مشخصات فنی آنها

خودروهای داخلی ایران عمدتاً برای مصرف سه نوع سوخت اصلی طراحی و تولید می شوند : بنزین گاز طبیعی فشرده (CNG) و گاز مایع (LPG). هر یک از این سوخت ها دارای مشخصات فنی و شیمیایی منحصر به فردی هستند که بر فرآیند احتراق راندمان موتور و در نهایت مصرف سوخت تاثیر می گذارند.

  • بنزین : بنزین به عنوان سوخت اصلی خودروهای احتراق داخلی در جهان مخلوطی پیچیده از هیدروکربن های مایع است. مهمترین شاخص کیفی بنزین عدد اکتان آن است که مقاومت سوخت در برابر پدیده احتراق مخرب “ناک” را نشان می دهد. بنزین های رایج در ایران معمولاً دارای اکتان های ۸۷ (بنزین معمولی) و ۹۲ (بنزین سوپر) هستند. انرژی حرارتی بنزین در حدود ۴۴۴۲ مگاژول بر کیلوگرم است. احتراق بنزین در موتورهای بنزینی به صورت جرقه زنی انجام می شود و موتورهای بنزینی به دلیل نسبت تراکم بالاتر و فرآیند احتراق سریع تر معمولاً راندمان حرارتی بالاتری نسبت به موتورهای دیزلی دارند (البته در شرایط ایده آل و بدون در نظر گرفتن محدودیت های عملی).
  • گاز طبیعی فشرده (CNG) : CNG عمدتاً از متان تشکیل شده و یک سوخت گازی است. عدد اکتان CNG بسیار بالا (حدود ۱۲۰-۱۳۰) است که امکان استفاده از نسبت تراکم بالاتر در موتورهای گازسوز را فراهم می کند و به طور بالقوه می تواند منجر به افزایش راندمان شود. با این حال چگالی انرژی CNG به مراتب کمتر از بنزین است (حدود ۵۰ مگاژول بر کیلوگرم به صورت حجمی و ۵۵ مگاژول بر کیلوگرم به صورت جرمی اما در شرایط فشار و دمای استاندارد حجم بسیار زیادی را اشغال می کند). به همین دلیل خودروهای CNG سوز معمولاً به مخازن بزرگ و سنگین برای ذخیره سازی سوخت نیاز دارند که خود می تواند بر وزن خودرو و در نتیجه مصرف سوخت تاثیر منفی بگذارد. احتراق CNG در موتورهای گازسوز نیز با جرقه زنی انجام می شود اما به دلیل ماهیت گازی سوخت سیستم سوخت رسانی و احتراق متفاوتی نسبت به موتورهای بنزینی دارد.
  • گاز مایع (LPG) : LPG مخلوطی از پروپان و بوتان است که در فشار نسبتاً کم به حالت مایع در می آید. عدد اکتان LPG نیز بالا است (حدود ۱۰۴۱۰۸) و چگالی انرژی آن تقریباً مشابه بنزین (حدود ۴۶ مگاژول بر کیلوگرم) است. LPG نسبت به CNG چگالی انرژی حجمی بالاتری دارد و مخازن آن کوچکتر و سبک تر هستند. سیستم سوخت رسانی LPG در خودروها معمولاً ساده تر و ارزان تر از سیستم CNG است. احتراق LPG نیز با جرقه زنی انجام می شود و موتورهای LPG سوز از نظر عملکرد و راندمان شباهت زیادی به موتورهای بنزینی دارند.

تاثیر سوخت بنزین بر عملکرد و مصرف سوخت موتورهای بنزینی

بنزین به عنوان سوخت اصلی خودروهای بنزینی تاثیر مستقیمی بر عملکرد و مصرف سوخت این موتورها دارد. کیفیت بنزین به ویژه عدد اکتان آن نقش کلیدی در تعیین راندمان و توان خروجی موتور ایفا می کند. استفاده از بنزین با اکتان نامناسب (پایین تر از حد توصیه شده سازنده) می تواند منجر به پدیده ناک شود. ناک احتراق غیرطبیعی و انفجاری مخلوط سوخت و هوا در سیلندر است که باعث کاهش راندمان افزایش مصرف سوخت آسیب به قطعات موتور و کاهش عمر مفید آن می شود. موتورهای مدرن امروزی مجهز به سنسور ناک هستند که در صورت تشخیص ناک زمان جرقه زنی را به تاخیر می اندازند تا از وقوع ناک جلوگیری کنند. این مکانیزم حفاظتی اگرچه از آسیب به موتور جلوگیری می کند اما به قیمت کاهش راندمان و افزایش مصرف سوخت تمام می شود.

علاوه بر عدد اکتان ترکیبات شیمیایی بنزین نیز بر مصرف سوخت تاثیرگذار است. بنزین های با کیفیت بالاتر معمولاً حاوی مواد افزودنی هستند که باعث پاک سازی سیستم سوخت رسانی کاهش رسوبات در موتور و بهبود احتراق می شوند. این مواد افزودنی می توانند به افزایش راندمان و کاهش مصرف سوخت در بلندمدت کمک کنند. همچنین فراریت بنزین (تمایل به تبخیر) نیز در شرایط آب و هوایی مختلف بر استارت اولیه موتور و مصرف سوخت در حالت سرد تاثیر می گذارد. در مناطق سردسیر بنزین های با فراریت بالاتر برای استارت آسان تر و عملکرد بهتر در حالت سرد مناسب تر هستند.

بررسی CNG به عنوان سوخت جایگزین و اثرات آن بر موتورهای گازسوز

CNG به عنوان یک سوخت جایگزین پاک تر و ارزان تر نسبت به بنزین در ایران مورد توجه قرار گرفته است. مهمترین مزیت CNG قیمت پایین تر و آلایندگی کمتر آن نسبت به بنزین است. احتراق CNG نسبت به بنزین گازهای گلخانه ای کمتری تولید می کند و انتشار ذرات معلق و اکسیدهای نیتروژن نیز در آن به مراتب کمتر است. با این حال استفاده از CNG به عنوان سوخت خودرو معایب و محدودیت هایی نیز دارد.

مهمترین چالش CNG چگالی انرژی پایین آن است. برای پیمودن مسافت مشابه با بنزین خودروهای CNG سوز به حجم بیشتری از سوخت نیاز دارند. این امر منجر به استفاده از مخازن بزرگ و سنگین CNG در خودروها می شود که فضای بار و سرنشین را محدود کرده و وزن خودرو را افزایش می دهد. افزایش وزن خودرو به نوبه خود باعث افزایش مصرف سوخت و کاهش شتاب و چابکی خودرو می شود. همچنین موتورهای CNG سوز معمولاً راندمان حرارتی پایین تری نسبت به موتورهای بنزینی دارند. این امر به دلیل سرعت احتراق پایین تر CNG و محدودیت های طراحی موتورهای گازسوز است. در نتیجه مصرف سوخت CNG (به صورت حجمی) معمولاً بیشتر از بنزین (به صورت حجمی) برای پیمودن مسافت یکسان است. البته به دلیل قیمت پایین تر CNG هزینه پیمایش با CNG معمولاً کمتر از بنزین تمام می شود.

علاوه بر این شبکه جایگاه های سوخت گیری CNG در مقایسه با بنزین محدودتر است و فرآیند سوخت گیری CNG نیز زمان برتر و پیچیده تر از بنزین است. این محدودیت ها استفاده از CNG را برای سفرهای طولانی و مناطق دورافتاده با مشکل مواجه می کند. همچنین موتورهای CNG سوز معمولاً نیاز به نگهداری و سرویس های دوره ای بیشتری نسبت به موتورهای بنزینی دارند. سیستم سوخت رسانی CNG پیچیده تر است و قطعات آن بیشتر در معرض فرسایش و خرابی قرار دارند.

مقایسه مصرف سوخت در خودروهای بنزینی گازسوز و دوگانه سوز

مقایسه دقیق مصرف سوخت بین خودروهای بنزینی گازسوز و دوگانه سوز نیازمند در نظر گرفتن عوامل متعددی از جمله نوع خودرو شرایط رانندگی کیفیت سوخت و طراحی موتور است. با این حال می توان به طور کلی به برخی از تفاوت های کلیدی اشاره کرد.

در شرایط یکسان و با موتورهای مشابه خودروهای بنزینی معمولاً مصرف سوخت کمتری (به صورت حجمی) نسبت به خودروهای CNG سوز دارند. این امر به دلیل راندمان حرارتی بالاتر موتورهای بنزینی و چگالی انرژی بیشتر بنزین است. مصرف سوخت LPG در خودروهای LPG سوز معمولاً نزدیک به مصرف سوخت بنزین در خودروهای بنزینی است زیرا LPG از نظر چگالی انرژی و راندمان احتراق شباهت زیادی به بنزین دارد.

خودروهای دوگانه سوز (بنزین/CNG یا بنزین/LPG) به دلیل داشتن دو سیستم سوخت رسانی وزن بیشتری نسبت به خودروهای تک سوز دارند. افزایش وزن خودرو به طور کلی باعث افزایش مصرف سوخت در هر دو حالت بنزینی و گازی می شود. همچنین موتورهای دوگانه سوز معمولاً بهینه سازی کمتری برای هر دو نوع سوخت دارند و راندمان آن ها ممکن است کمی پایین تر از موتورهای تک سوز باشد. به عنوان مثال موتور دوگانه سوز CNG/بنزین ممکن است در حالت بنزینی به راندمان موتور بنزینی خالص نرسد و در حالت CNG نیز به راندمان موتور CNG سوز خالص دست نیابد.

در عمل مصرف سوخت خودروهای دوگانه سوز در حالت گازی (CNG یا LPG) معمولاً بیشتر از حالت بنزینی است (به صورت حجمی). اما به دلیل قیمت پایین تر گاز نسبت به بنزین هزینه پیمایش با گاز همچنان کمتر از بنزین خواهد بود. انتخاب بین خودروهای بنزینی گازسوز و دوگانه سوز به عوامل مختلفی از جمله الگوی مصرف دسترسی به جایگاه های سوخت قیمت سوخت و اولویت های شخصی بستگی دارد.

عوامل موثر بر مصرف سوخت خودروهای داخلی فراتر از نوع سوخت

عوامل موثر بر مصرف سوخت خودروهای داخلی فراتر از نوع سوخت

علاوه بر نوع سوخت عوامل متعددی بر مصرف سوخت خودروهای داخلی تاثیرگذار هستند که اغلب از نوع سوخت مهم ترند. این عوامل در بررسی مصرف سوخت خودرو کوییک و سایر ماشین ها به شرح زیر است:

  • رانندگی پرشتاب و ترمزگیری های ناگهانی : این سبک رانندگی مصرف سوخت را به شدت افزایش می دهد. رانندگی آرام و با سرعت یکنواخت بهترین راهکار برای کاهش مصرف سوخت است.
  • سرعت بالا : مقاومت هوا با افزایش سرعت به صورت نمایی افزایش می یابد. رانندگی با سرعت های بالا (بالای ۱۲۰ کیلومتر بر ساعت) مصرف سوخت را به طور چشمگیری افزایش می دهد. رعایت سرعت مجاز و رانندگی با سرعت های بهینه (معمولاً بین ۸۰ تا ۹۰ کیلومتر بر ساعت) به کاهش مصرف سوخت کمک می کند.
  • بار اضافی : افزایش وزن خودرو مصرف سوخت را افزایش می دهد. حمل بار اضافی غیرضروری در خودرو مصرف سوخت را به طور قابل توجهی بالا می برد. تخلیه بار اضافی و غیرضروری از خودرو به ویژه در سفرهای شهری می تواند تاثیر مثبتی بر مصرف سوخت داشته باشد.
  • فشار باد نامناسب تایرها : کم بودن فشار باد تایرها مقاومت غلتشی را افزایش داده و مصرف سوخت را بالا می برد. تنظیم فشار باد تایرها به میزان توصیه شده توسط سازنده خودرو به کاهش مصرف سوخت و افزایش عمر تایرها کمک می کند.
  • روغن موتور نامناسب و فیلترهای کثیف : استفاده از روغن موتور نامناسب با ویسکوزیته بالا و فیلترهای کثیف هوا و روغن اصطکاک داخلی موتور را افزایش داده و مصرف سوخت را بالا می برد. تعویض منظم روغن موتور و فیلترها مطابق با دستورالعمل سازنده خودرو و استفاده از روغن موتور با کیفیت و ویسکوزیته مناسب به بهبود راندمان موتور و کاهش مصرف سوخت کمک می کند.
  • تنظیم نبودن موتور : تنظیم نبودن موتور مانند تنظیم نبودن زمان جرقه زنی نسبت سوخت به هوا و … می تواند منجر به احتراق ناقص و افزایش مصرف سوخت شود. سرویس و تنظیم دوره ای موتور توسط متخصصان مجرب به حفظ راندمان موتور و کاهش مصرف سوخت کمک می کند.
  • استفاده از کولر : استفاده از کولر خودرو بار اضافی به موتور تحمیل کرده و مصرف سوخت را افزایش می دهد. استفاده بهینه از کولر و باز کردن شیشه ها در سرعت های پایین تر می تواند به کاهش مصرف سوخت کمک کند.

راهکارهای بهینه سازی مصرف سوخت در خودروهای موجود

برای بهینه سازی مصرف سوخت خودروهای موجود می توان از راهکارهای مختلفی استفاده کرد که همگی بر بهبود راندمان موتور کاهش مقاومت حرکتی و تغییر در سبک رانندگی تمرکز دارند.

  • بهبود نگهداری و سرویس دوره ای خودرو : انجام منظم سرویس های دوره ای تعویض به موقع روغن موتور و فیلترها تنظیم موتور و بررسی سیستم سوخت رسانی از جمله اقدامات اساسی برای حفظ راندمان موتور و کاهش مصرف سوخت هستند.
  • بهینه سازی فشار باد تایرها : تنظیم فشار باد تایرها به میزان توصیه شده توسط سازنده خودرو و بررسی منظم آن به کاهش مقاومت غلتشی و مصرف سوخت کمک می کند.
  • کاهش وزن خودرو : تخلیه بار اضافی و غیرضروری از خودرو و اجتناب از نصب تجهیزات اضافی سنگین به کاهش مصرف سوخت منجر می شود.
  • بهبود آیرودینامیک خودرو : بستن پنجره ها در سرعت های بالا برداشتن باربند و متعلقات اضافی از سقف خودرو و استفاده از قطعات آیرودینامیکی (در صورت امکان و استاندارد بودن) می تواند مقاومت هوا را کاهش داده و مصرف سوخت را بهبود بخشد.
  • تغییر سبک رانندگی : رانندگی آرام و یکنواخت اجتناب از شتاب گیری و ترمزگیری های ناگهانی رعایت سرعت مجاز و استفاده بهینه از دنده ها مهمترین عوامل در کاهش مصرف سوخت هستند. استفاده از تکنیک های رانندگی اقتصادی (Eco-Driving) می تواند به طور قابل توجهی مصرف سوخت را کاهش دهد.
  • استفاده از سوخت با کیفیت : استفاده از بنزین با اکتان مناسب و سوخت های استاندارد به بهبود احتراق و راندمان موتور کمک می کند. در مورد خودروهای گازسوز اطمینان از کیفیت CNG یا LPG و تنظیم صحیح سیستم سوخت رسانی گاز برای دستیابی به بهترین راندمان ضروری است.

تکنولوژی های نوین در راستای کاهش مصرف سوخت و چشم انداز آینده

صنعت خودروسازی جهانی به طور مداوم در حال توسعه و ارائه تکنولوژی های نوین برای کاهش مصرف سوخت و آلایندگی خودروها است. برخی از این تکنولوژی ها که در آینده نزدیک می توانند در خودروهای داخلی نیز مورد استفاده قرار گیرند عبارتند از :

  • موتورهای با راندمان بالا : توسعه موتورهای بنزینی با فناوری های پیشرفته مانند تزریق مستقیم سوخت (GDI) زمان بندی متغیر سوپاپ ها (VVT) و توربوشارژر می تواند راندمان حرارتی موتورهای بنزینی را به طور قابل توجهی افزایش داده و مصرف سوخت را کاهش دهد. موتورهای دیزلی مدرن نیز با سیستم های تزریق مستقیم کامان ریل و توربوشارژر راندمان بسیار بالایی دارند و مصرف سوخت آن ها به مراتب کمتر از موتورهای بنزینی با توان مشابه است. هرچند استفاده از موتورهای دیزلی در خودروهای سواری در ایران به دلیل مسائل زیست محیطی و محدودیت های قانونی کمتر رایج است.
  • خودروهای هیبریدی و الکتریکی : خودروهای هیبریدی با ترکیب موتور احتراق داخلی و موتور الکتریکی و خودروهای الکتریکی با استفاده از باتری به عنوان منبع انرژی پتانسیل بسیار بالایی برای کاهش مصرف سوخت و آلایندگی دارند. هرچند زیرساخت های لازم برای توسعه و گسترش خودروهای الکتریکی در ایران هنوز در مراحل ابتدایی قرار دارد اما حرکت به سمت این تکنولوژی ها در بلندمدت اجتناب ناپذیر است.
  • سیستم های مدیریت موتور پیشرفته : سیستم های مدیریت موتور (EMS) پیشرفته با قابلیت های کنترل دقیق تر فرآیند احتراق زمان بندی جرقه زنی و نسبت سوخت به هوا می توانند راندمان موتور را بهینه کرده و مصرف سوخت را کاهش دهند. استفاده از سنسورهای پیشرفته و الگوریتم های کنترلی پیچیده در EMS امکان دستیابی به راندمان های بالاتر و آلایندگی کمتر را فراهم می کند.
  • مواد سبک وزن : استفاده از مواد سبک وزن مانند آلومینیوم فیبر کربن و پلاستیک های تقویت شده در بدنه و قطعات خودرو می تواند وزن خودرو را کاهش داده و در نتیجه مصرف سوخت را بهبود بخشد. هرچند هزینه تولید خودروهای سبک وزن بیشتر است اما مزایای آن در زمینه کاهش مصرف سوخت و آلایندگی قابل توجه است.
  • سیستم های بازیابی انرژی ترمز : سیستم های بازیابی انرژی ترمز (Regenerative Braking) در خودروهای هیبریدی و الکتریکی انرژی جنبشی خودرو را در هنگام ترمزگیری به انرژی الکتریکی تبدیل کرده و به باتری بازمی گردانند. این سیستم ها به طور موثری از هدر رفتن انرژی جلوگیری کرده و مصرف سوخت را کاهش می دهند.

نتیجه گیری و جمع بندی

انتخاب نوع سوخت و مدیریت مصرف آن در خودروهای داخلی یک مسئله چندوجهی است که نیازمند توجه به عوامل فنی اقتصادی و زیست محیطی است. بنزین CNG و LPG هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند و انتخاب مناسب ترین سوخت بستگی به شرایط و اولویت های مصرف کننده دارد. با این حال بهینه سازی مصرف سوخت فارغ از نوع سوخت مصرفی یک اصل اساسی است که هم به نفع مصرف کننده و هم به نفع جامعه و محیط زیست خواهد بود. توسعه و به کارگیری تکنولوژی های نوین در صنعت خودروسازی می تواند نقش کلیدی در کاهش مصرف سوخت و آلایندگی خودروها در آینده ایفا کند. در نهایت فرهنگ سازی و آموزش رانندگی اقتصادی و نگهداری صحیح خودرو از مهم ترین عوامل در دستیابی به اهداف کاهش مصرف سوخت و حفظ منابع انرژی کشور به شمار می روند.

سوالات متداول

پرسش ۱ : آیا استفاده از بنزین سوپر به جای بنزین معمولی تاثیری بر مصرف سوخت خودرو دارد؟

پاسخ : بله در برخی خودروها استفاده از بنزین سوپر می تواند تاثیر مثبتی بر مصرف سوخت داشته باشد اما این تاثیر به نوع خودرو و طراحی موتور بستگی دارد. خودروهایی که موتور آن ها برای بنزین با اکتان بالا (مانند ۹۲ یا بالاتر) طراحی شده است در صورت استفاده از بنزین سوپر می توانند راندمان بهتری داشته باشند و مصرف سوخت آن ها کمی کاهش یابد. این امر به دلیل جلوگیری از پدیده ناک و امکان استفاده از زمان جرقه زنی بهینه توسط ECU موتور است. در مقابل خودروهایی که موتور آن ها برای بنزین معمولی (اکتان ۸۷) طراحی شده است استفاده از بنزین سوپر تاثیر قابل توجهی بر مصرف سوخت نخواهد داشت. در این خودروها بنزین سوپر فقط هزینه اضافی را به مصرف کننده تحمیل می کند. برای اطلاع از نوع بنزین مناسب برای خودروی خود به دفترچه راهنمای خودرو مراجعه کنید.

پرسش ۲ : آیا تبدیل خودروی بنزینی به گازسوز (CNG یا LPG) باعث افزایش استهلاک موتور می شود؟

پاسخ : بله تبدیل خودروی بنزینی به گازسوز می تواند در بلندمدت باعث افزایش استهلاک برخی قطعات موتور شود به ویژه اگر این تبدیل به صورت غیراصولی و توسط افراد غیرمتخصص انجام شود. موتورهای گازسوز به دلیل دمای احتراق بالاتر و ویژگی های متفاوت سوخت گازی نسبت به بنزین فشار بیشتری به برخی قطعات موتور مانند سوپاپ ها سرسیلندر و رینگ پیستون ها وارد می کنند. در صورتی که موتور خودرو برای استفاده از سوخت گاز طراحی نشده باشد و سیستم گازسوز به صورت غیراستاندارد نصب شود احتمال آسیب دیدن این قطعات و کاهش عمر مفید موتور افزایش می یابد. برای کاهش استهلاک موتورهای گازسوز استفاده از قطعات با کیفیت و مقاوم در برابر حرارت بالا سرویس و نگهداری منظم سیستم گازسوز و تنظیم صحیح موتور توسط متخصصان مجرب ضروری است. همچنین رانندگی با دور موتور بالا و فشار زیاد به موتور در حالت گازسوز می تواند استهلاک را تسریع کند.

پرسش ۳ : چگونه می توان مصرف سوخت خودرو را در سفرهای شهری کاهش داد؟

پاسخ : کاهش مصرف سوخت در سفرهای شهری نیازمند تغییر در سبک رانندگی و توجه به برخی نکات فنی است. مهمترین راهکارها عبارتند از :

  • رانندگی آرام و یکنواخت : اجتناب از شتاب گیری و ترمزگیری های ناگهانی رانندگی با سرعت های پایین تر (زیر ۶۰ کیلومتر بر ساعت) و استفاده از ترمز موتور به جای ترمز پایی به طور قابل توجهی مصرف سوخت را کاهش می دهد.
  • ترافیک سنجی و انتخاب مسیر مناسب : اجتناب از رانندگی در ساعات اوج ترافیک و انتخاب مسیرهای خلوت تر باعث کاهش زمان رانندگی در حالت درجا و ترافیک سنگین می شود که مصرف سوخت را به شدت افزایش می دهد. استفاده از نرم افزارهای مسیریابی و اطلاع از وضعیت ترافیک می تواند در انتخاب مسیر مناسب کمک کند.
  • خاموش کردن موتور در توقف های طولانی : در توقف های طولانی تر از یک دقیقه (مانند پشت چراغ قرمزهای طولانی یا ترافیک سنگین) خاموش کردن موتور می تواند از مصرف سوخت بی مورد جلوگیری کند. در خودروهای مدرن سیستم استارت-استاپ اتوماتیک این کار را انجام می دهد.
  • استفاده بهینه از کولر : استفاده مداوم و بی رویه از کولر در سفرهای شهری مصرف سوخت را افزایش می دهد. در سرعت های پایین تر و ترافیک شهری باز کردن شیشه ها و استفاده از تهویه مطبوع طبیعی (در صورت امکان) می تواند به کاهش مصرف سوخت کمک کند. همچنین تنظیم دمای کولر به میزان مناسب (نه خیلی سرد) و استفاده از حالت گردش هوای داخلی می تواند بار کولر را کاهش دهد.
  • بررسی و تنظیم باد تایرها : کم بودن فشار باد تایرها مقاومت غلتشی را افزایش داده و مصرف سوخت را در سفرهای شهری که ترمزگیری و شتاب گیری مکرر است بیشتر تحت تاثیر قرار می دهد. تنظیم منظم فشار باد تایرها به میزان توصیه شده به کاهش مصرف سوخت کمک می کند.

دکمه بازگشت به بالا