در چند روز اخیر ویدئویی از یک دانش‌آموز کلاس اول ترک‌زبان که فرزند یک اینفلوئنسر است و توانایی گفتن مترادف کلمات فارسی را به فارسی ندارد، در شبکه‌های اجتماعی به صورت گسترده منتشر شده و بحث آموزش زبان فارسی را به غیرفارسی‌زبانان ایرانی داغ کرده است.
به گزارش patc، به نقل از همشهری آنلاین: کاربران زیادی درباره آموزش رسمی زبان فارسی در مدارس صحبت کرده‌اند و عده زیادی این اصرار بر جلوگیری از آموزش به زبان فارسی را باز زیر سوال بردند و مطرح کردند که چطور است والدین اصرار دارند کودکانشان از سنین پایین یک یا دو زبان انگلیسی و فرانسه را یاد بگیرند اما به زبان فارسی که زبان معیار و ادبیات کهن ایران است، می‌رسد از آن به عنوان زجر و اجبار یاد می کنند؟
ویدئو پر حاشیه
در ظاهر این یک ویدئو ساده است که می‌خواهد درگیری‌های کودکان مسلط به زبان غیرفارسی در سال‌های ابتدایی مدرسه نشان دهد اما این ویدئو نکات دیگری هم عیان کرد، موضوعی که مخاطبان این اینفلوئنسر در بخش نظرات به آن اشاره کردند. یکی از کابران خطاب به این مادر نوشت:«عزیزم! وقتی به بچه‌های انگلیسی یاد می‌دادی، ای کاش فارسی هم بهشون یاد می‌دادی.»
فردی هم این ویدئو را با توضیح«زجر آموزش به زبان غیرمادری» در توئیتر منتشر کرد که با انتقاد کاربران همراه شد، تا جایی که یک کاربر در توئیتر در رابطه با این ویدئو نوشت:«هر جای دنیا که زندگی کنی باید زبان رسمی اون کشور را یاد بگیری.»
بحث قدیمی در فرهنگستان زبان و ادب فارسی
اوایل دهه ۹۰ بود که آموزش زبان مادری به محل بحث میان آموزش و پرورش و اعضای فرهنگستان زبان و ادب فارسی تبدیل شد.
اعضای فرهنگستان زبان و ادب فارسی تلاش برای آموزش زبان مادری را مانند یک شمشیر دولبه توصیف کردند و خواهان پرهیز از به حاشیه راندن زبان فارسی شدند چرا که باید میان «آموزش زبان مادری» و «آموزش به زبان مادری» مرز بندی ایجاد کرد.
بحث قدیمی در فرهنگستان زبان فارسی
اوایل دهه ۹۰بود که آموزش زبان مادری به محل بحث میان آموزش و پرورش و اعضای فرهنگستان زبان و ادب فارسی تبدیل شد.
اعضای فرهنگستان زبان و ادب فارسی تلاش برای آموزش زبان مادری را مانند یک شمشیر دولبه توصیف کردند و خواهان پرهیز از به حاشیه راندن زبان فارسی شدند چرا که باید میان «آموزش زبان مادری» و «آموزش به زبان مادری» مرز بندی ایجاد کرد.
بهاالدین خرمشاهی در این رابطه گفته بود:« آموزش به زبان مادری با آموزش زبان مادری دو مقوله متفاوت است. در فرهنگستان مخالفتی با آموزش زبان مادری صورت نگرفته است. ماده‌ای در قانون اساسی وجود دارد که آموزش دادن زبان مادری را مجاز می‌داند اما آموزش به زبان مادری مسئله دیگری است. زبان مادری را همه در خانه یاد می‌گیرند هیچ دولتی در هیچ بازه تاریخی و در هیچ کجای دنیا نتوانسته که مانع این امر شود. مثل ازبکستان که نمی‌تواند مانع فارسی حرف زدن ۹ میلیون نفر فارسی زبان سمرقند و بخارا شود اما دخالت‌هایی هم در این زمینه دارد مثل اینکه همه باید به خط روسی بنویسند. پس دولت بی‌دخالت نیست حتی اگر سکوت کند آن هم به نوعی دخالت است.»
فتح الله مجتبایی هم در آن زمان اعلام کرده بود:«بهترین وسیله برای عقب نگه داشتن یک ملت بی توجهی به زبان آن است اگر بخواهیم زبانهای مادری مان را به عنوان زبان علمی و آموزشی به کار ببندیم به طور حتم به گذشته برگشت خواهیم داشت و این موضوع خطرناک است و از آن بوی توطئه می‌آید.»
تلاش برای زنده نگه‌داشتن ادبیات اقوام
اهالی مجلس در دوره‌های مختلف با پیگیری آموزش زبان مادری در مدارس، گام مهمی برای حفظ زبان مادری برداشته‌اند و هر چند این طرح هم با انتقادهای مختلفی همراه شده بود اما در آخرین تلاش نمایندگان مجلس اعلام کرده‌اند که خواهان توجه ویژه به ادبیات اقوام هستند.
محمدرضا احمدی دبیر کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس در گفتگویی با همشهری این موضوع را شفاف کرده بود. او در مورد تصویب کلیات «آموزش زبان مادری در مدارس» گفت:« تصویب این طرح می‌تواند شرایطی را فراهم کند که ادبیات مردم در زبانهای محلی و اقوام حفظ شود و فرزندان ایران زمین، زبان مادری خود را هم فراموش نکنند.»
در واقع چنین طرح‌هایی همانقدر که دغدغه حفظ ادبیات زبان مادری را دنبال می‌کنند، خواهان حفظ زبان فارسی در میان تمام اقوام هستند، موضوعی که با مرزبندی هوشمندانه، زمینه را برای حفظ زبان فارسی و فرهنگ اقوام مهیا می‌کند.
*بازنشر مطالب دیگر رسانه‌ها در patc به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان می‌باشد.
انتهای پیام