چگونه می توان با دانستن الفبای موسیقی نت خوانی کرد؟

همانطور که گفته شد، در اجراهای گروهی و اجراهای زنده، داشتن مهارت نت خوانی امری ضروری است و افزون بر این، برای نوازندگانی که مهارت نت خوانی را دارند، موقعیت های شغلی بهتری نیز فراهم است. نوازندگان پیانو که در نت خوانی مهارت دارند، بسیار سریغ تر از دیگر نوازندگان پیشرفت می کنند و می آموزند. البته که خواندن نت ها به تنهایی، معنای نت خوانی نیست، بلکه باید به درک درستی از معنای نت ها در کنار یکدیگر برسید. فرض کنید برای خواندن این مقاله، تنها می توانستید حروف را بخوانید و کلمات را درک نمی کردید، این نوع خواندن قطعا کمکی به شما نخواهد کرد. در ادامه ی این مطلب تمرینات مختلفی برای پیشرفت در مهارت نت خوانی را باهم بررسی خواهیم کرد:

پیش از آن با ابتدا دو کتاب که در کسب این مهارت به شما کمک می کنند را معرفی کرده و قرار می دهیم. و سپس با نت ها و مفاهیم اولیه مرتبط با آنها آشنا می شویم.

دانلود کتاب تئوری موسیقی

برای یادگیری الفبای موسیقی و مفاهیم اولیه ی آن یکی از بهترین کتاب هایی که می توانید مطالعه کنید، کتاب تئوری موسیقی به قلم مصطفی پور تراب است که در ادامه لینک دانلود آن را برای شما قرار می دهیم. این کتاب با قدم هایی منطقی و پیوسته، خواننده را با نت ها و الفبای موسیقی آشنا کرده و تئوری موسیقی را به خوانندگان و نوازندگان مبتدی تفهیم می کند. مصطفی پورتراب عضو هیات موسس شورای عالی خانه موسیقی ایران و نایب رئیس آن شورا است و یکی از آهنگسازان و اساتید بی بدیل تئوری موسیقی می باشد.

دانلود کتاب آموزش نت نویسی و نت خوانی

برای نوازندگی موسیقی، الزامی به توانایی خواندن موسیقی نیست و بدون آن هم قادر خواهید بود موسیقی بنوازید،  درست همانطور که ما در کودکی بدون دانش خواندن و نوشتن، می توانستیم صحبت کنیم. اما در هردو صورت توانایی خواندن و نوشتن، درک کامل تر و بهتری از زبان مورد نظر به ما می دهد و برای پیشرفت، به این توانایی نیاز خواهیم داشت. مهارت خواندن نت های موسیقی به افراد کمک می کند تا تئوری موسیقی را بهتر و عمیق تر درک کنند، قطعه ای را که قبلا نشنیده اند بنوازند و به آنها امکان می دهد تا ایده های موسیقایی خود را هویت ببخشند و به دگیران منتقل کنند. برای یادگیری این مهارت، نیاز به زمان خواهید داشت، اما در این مطلب می توانید اصول اولیه را بیاموزید.

در ادامه مفاهیم اولیه ی زبان موسیقی را مرور کرده سپس تمرین هایی برای تقویت مهارت نت خوانی را بررسی می کنیم.

نت های موسیقی

خطوط حامل

نتهای موسیقی، علائم و نشانه ها همگی وقتی معنا پیدا می کنند که روی ۵ خط موازی با فواصل یکسان قرار می گیرند. این خطوط در تمام صفحات موسیقی در چندین ردیف پشت سر هم و با فواصل یکسان کشیده شده اند. نت های مختلف روی این خطوط و بین آنها قرار دارند و درواقع خطوط حامل نت های موسیقی را در روی خطوط و بین خطوط حمل می کنند، به همین دلیل به آنها خطوط حامل می گویند. جهت دانلود آموزش صداسازی کلیک کنید.

کلید موسیقی (Clef)

اولین علامتی که روی خطوط حامل نوشته یا کشیده می شود، “کلید” است. کلید به ما نشان می دهد که علائم و فاصله هایی که رو و بین خطوط حامل قرار دارند، نشان دهنده ی کدام نت ها هستند.

کلید سُل (کلید تریبل)

دلیل نامگذاری این کلید، این است که برای کشیدن آن، یک دایره دور خط نت سل کشیده می شود. از این کلید برای نوشتن نت های بیشتر صداها و آواها از جمله سوپرانو، متزو سوپرانو، آلتو، تنور، سازهای چوبی – بادی مثل فلوت و کلارینت و .. و سازهای زهی مثل گیتار و ویولن و همینطور سازهای برنجی مثل ساکسیفون و ترومپت، استفاده می شود. این کلید با همه ی نت های قابل نواختن با دست راست روی پیانو همخوانی دارد.

کلید فا (کلید باس)

دلیل نامگذاری کلید فا این است که در دو طرف خط حامل نت فا دو نقطه قرار داده می شود. از این کلید برای نوشتن نت های موسیقی سازهای با تن صدای پایین یا بم مثل باس و باسون، سازهای برنجی مثل ترومبون و توبا، و سازهای دیگر از جمله ویولن سل، باریتوم و یوفونیوم استفاده می شود. برای نوشتن قطعات پیانو برای دست چپ نیز از کلید فا استفاده می شود.

بعد از قرار گرفتن کلید سل یا فا، و قبل از شروع نت ها از دو علامت ♯ و ♭ استفاده می شود که زیر یا بم بودن نت ها را نشان می دهد. به این علامت ها مایه نما می گویند که نشان دهنده ی تن یا مایه ی موسیقی ما هستند.

• علامت بِمُل (♭  ) در کنار کلید سل یا کلید فا، به این معنی است که تمامی نت ها روی آن خط یا بین این خطوط، باید به صورت بمل ( ♭ )  نیم گام یا نیم پرده به پایین نواخته شوند. بنابرین اگر علامت ♭ در کنار کلید، روی خطی از خطوط حامل قرار بگیرد که مطابق با نت B باشد، تمامی نت های B تا انتها باید به صورت “بِمُل” یا B♭ نواخته شوند که در میانه نت B (سی) و نت A (لا)  قرار دارد.
• علامت دییِز (♯) در کنار کلید سل یا کلید فا، به این معنی است که تمامی نت ها روی آن خط یا بین این خطوط، باید به صورت بمل ( ♯ )  نیم گام یا نیم پرده به بالا نواخته شوند.
• اگر مایه نما مشخص کند که نت سی (B) به عنوان مثال تا انتها باید به صورت “بِمُل” نواخته شود، یک علامت ( ♮ ) پیش از نت B تعیین می کند که این نت خاص و دیگر نت های B در آن میزان باید به جای B♭ به صورت B نواخته شوند.

در سمت راست “مایه نما” (در صورت وجود) “میزان نما” قرار دارد. میزان نما به طور معین، از دو عدد تشکیل شده است و شبیه به یک کسر به نظر می رسد. ممکن است تا انتهای یک قطعه موسیقی ثابت باشد و همین طور می تواند در فواصل زمانی مختلف تغییر کند.

• عدد بالا: مشخص می کند که در هر “میزان” چند ضرب وجود دارد. برای مثال اگر میزان نما ¾ باشد، به این معنی است که در هر میزان ۳ ضرب وجود دارد.

نکته: “میزان” توسط خطوطی  عمود بر خطوط حامل مشخص می شود. به این خطوط، خط میزان گفته می شود.

• عدد پایین: مشخص می کند که چه نوع نتی یک ضربی است. این عدد معمولا ۴ است و این معنا را می دهد که هر “نت سیاه  یا ¼ ” (گام بعدی را بخوانید)، معادل یک ضرب است. همچنین اگر ۲ باشد که در آن هر “نت سفید یا ½ “، معادل یک ضرب است و  اگر ۸ باشد هر “نت چنگ یا ۱/۸” معادل یک ضرب است.

با توجه به میزان نما، نت ها را بنوازید و به موقع سکوت کنید

اکنون می توانید تمامی نت ها را روی خطوط حامل بخوانید. کلید، “مایه نما” و “میزان نمای” هر قطعه موسیقی را تشخیص دهید، اما نمی توانید معنای علائم مختلفی را که روی خطوط و لا به لای خطوط قرار می گیرند متوجه شوید. برای شکل گیری یک قطعه موسیقی، صدای هر نت موسیقی در هر میزان باید به اندازه معینی ادامه پیدا کند و همچنین در لا به لای این نتها باید در فواصل زمانی معینی سکوت وجود داشته باشد. سکوت به این معنی که در این فواصل هیچ نتی نواخته نمی شود. علائم گوناگونی برای نشان دادن مدت زمان کشش نت و سکوت ها وجود دارد که در ادامه آن ها را فرا خواهیم گرفت.

نت گرد یا نت کامل: به صورت دایره ای در خطوط حامل ظاهر می شود و این نت در میزان ۴/۴ به اندازه ۴ ضرب ادامه پیدا می کند یا کشیده می شود. نت گرد واحد مبنایی است برای دیگر نت ها؛ به این معنی که میزان کشش دیگر نت ها نسبت به این نت سنجیده می شود.

سکوت گرد یا سکوت کامل: یک مستطیل سیاه رنگ که از خط حامل دوم به پایین آویزان است. از لحاظ ارزش زمانیف معدل نت گرد است. هرچند که در موقعیت هایی به معنای سکوت در کل میزان است حتی اگر نت گرد به معنای این میزان کشش نباشد. برای مثال در میزان ¾  نت گرد نمی تواند استفاده شود، چون برای یک میزان زیادی بزرگ است. با این وجود سکوت گرد (سکوت کامل) گاهی برای نشان دادن سکوت در کل میزان مورد استفاده قرار می گیرد.

نت سفید یا نت ½ : از لحاظ ارزش زمانی، ½  نت گرد محسوب می شود. نت سفید به صورت یک دایره و یک خط راست در خطوط حامل قرار می گیرد. این خط راست می تواند در سمت راست به سوی بالا یا در سمت چپ به سوی پایین کشیده شود. در یک میزان ۴/۴، صدای نت سفید به اندازه ۲ ضرب ادامه پیدا می کند.

سکوت سفید: یک مستطیل سیاه رنگ که روی خط حامل سوم به سمت بالا می نشیند و ارزش زمانی اش به اندازه نت سفید می باشد.

نت سیاه یا نت ¼:  از لحاظ ارزش زمانی، ¼ نت گرد محسوب می شود. یک دایره سیاه رنگ تو پر که یک خط مستقیم از یک سمت ان به یک سو کشیده شده است. در یک میزان ۴/۴، صدای نت سیاه معادل ۱ ضرب خواهد بود.

سکوت سیاه یا ½: یک علامت منحصر به فرد که شبیه پرنده ایست که به یک سو به پرواز در آمده است.  گاهی این علامت به شکل آینه تصویر “سکوت چنگ” نشان داده می شود.

نت چنگ:  از لحاظ ارزش زمانی، ۱/۸ نت گرد محسوب می شود. در یک میزان ۴/۴، صدای نت سیاه معادل ½  ضرب خواهد بود. نت چنگ شبیه به نت سیاه است، با این تفاوت که در انتهایش چیزی شبیه به یک دم یا یک پرچم نیز وجود دارد که به سمت خطوط حامل خمیده می شود.

نکته: دو نت چنگ یا بیشتر به وسیله یک خط افقی از پایین یا از بالا به یکدیگر مطابق شکل متصل می شوند.

سکوت چنگ: یک خط اریب که در انتهایش چیزی شبیه به پرچم به سمت چپ و مابین خطوط حامل دوم و سوم کشیده شده است. ارزش زمانی سکوت چنگ معادل نت چنگ است.

نت دولا چنگ: ارزش زمانی اش ۱/۱۶ نت گرد است و در یک میزان ۴/۴ صدای نت دولاچنگ معادل ¼ خواهد بود. نت دولاچنگ شبیه به نت چنگ است با این تفاوت که در انتهایش دو پرچم دارد.

نکته: نت های دولاچنگ با دو خط افقی موازی به یکدیگر متصل می شوند.

سکوت دولاچنگ: شبیه به سکوت چنگ با این تفاوت که یک پرچم دیگر در زیر پرچم اول و مابین خطوط حامل سوم و چهارم کشیده شده است. ارزش زمانی سکوت دولاچنگ معادل نت دولاچنگ است.

هنگامی که یک نقطه در کنار یک نت یا یک سکوت قرار می گیرد، باید به اندازه نصف ارزش زمانی نرمال نت بیشتر ادامه پیدا کند.

برای مثال: یک نقطه در کنار نت سفید، به این معنی است که آن نت باید به اندازه ۳/۲ یک نت سفید معمولی ادامه پیدا کند. از آنجایی که یک نت سفید در میزان ۴/۴ معادل دو ضرب می باشد، پس با یک نقطه در کنارش این نت باید ۳ ضرب ادامه پیدا کند.

نت ها و سکوت هایی با زمان های کوتاهتر نیز وجود دارند، که از همان الگوی نتهای چنگ و دولا چنگ پیروی می کنند.

به چگونگی نواخته شدن نت ها توجه کنید

به نواخته شدن دو یا چند نت به طور همزمان “کورد” یا “آکورد” گفته می شود. برای نشان دادن یک کورد، نت ها روی یک دیگر و به صورت ستونی، روی خطوط حامل نشان داده می شوند. آکوردها تنها در ساز های پولیفونیک (توانایی نواختن چند نت به صورت مستقل یا همزمان) مانند گیتار و پیانو امکان نواخته شدن دارند.

اگر دو نت به وسیله یک کمان به یکدیگر متصل شده باشند، این خط خمیده، خط اتحاد یا خط اتصال خواهد بود. خط اتحاد تنها بین نتهای همنام (از لحاظ آوایی و نه ارزش زمانی)  اتفاق می افتد و به این معنی است که ارزش زمانی هر دو نت باید با یکدیگر جمع شود. کاربرد خط اتحاد برای مواقعی است که می خواهیم در فاصله زمانی که صدای یک یا چند نت ادامه پیدا می کند، نت های دیگری در این بین نواخته شوند.  خط اتصال بین نت های همنام و غیر همنام کشیده می شود و به این معنی است که نتها باید به صورت به هم پیوسته و بدون وقفه نواخته شوند.

اگر نتی را دیدید یک نقطه در بالا یا در زیر آن قرار گرفته است، باید بدانید که خواندن یا نواختن اینگونه نت ها باید با یک سکوت کوتاه یا یک وقفه همراه باشد. به طوری که مجموعه این نتها به صورت غیر پیوسته و منقطع نواخته می شوند.  به اینگونه نواخته شدن نت ها “استاکاتو” گفته می شود.

نکته ها:

• برای یادگیری صحیح و سریعتر موسیقی، بهتر است زیر نظر یک استاد با تجربه و تایید شده آموزش ببینید.
• قطعات پیانو روی دو مجموعه از خطوط حامل در زیر هم نوشته می شود. به صورتی که نت های دست راست روی یک مجموعه از خطوط حامل در کلید سل نوشته می شود و نت های دست چپ روی یک مجموعه از خطوط حامل در کلید فا نوشته می شود.
• هنگام خواندن و نواختن نت های موسیقی از یک مترونوم استفاده کنید. مترونوم به شما کمک می کند که نت ها را با ارزش زمانی صحیح بنوازید.
• تمپو یا سرعت نواختن یک قطعه موسیقی معمولا در بالای خطوط حامل مشخص می شود. برای تعیین سرعت نواخته شدن نت ها از کلمات ایتالیایی مانند “آلگرو” allegro (زنده یا سریع) و یا “آندانته” andante ( گام های آهسته) و همچنین به وسیله “تمپو” (tempo) که بیانگر تعداد ضرب ها در دقیقه است، استفاده می شود. مترونوم بهترین وسیله برای همساز شدن با این استاندارد است.
• نرم افزار ها و اپلیکیشن های گوناگونی برای خواندن و نواختن همزمان نت های موسیقی وجود دارد. نرم افزار Guitar Pro بهترین نمونه برای استفاده ساز گیتار به شمار می رود.
• یادگیری خواندن و نواختن نت های موسیقی ممکن است در ابتدا با کندی صورت گیرد. اما به مانند خواندن و نوشتن بعد از مدتی جزئی از وجود شما خواهد شد و خواهید توانست نت های موسیقی را بدون فکر کردن بخوانید و فقط روی نواختن خود متمرکز شوید.
• خواندن نت های موسیقی در صورتی که به نواختن یک ساز موسیقی، گام ها، تکنیک ها و نت ها آشنایی داشته باشید بسیار ساده تر و قابل فهم تر خواهد بود.

توجه داشته باشید که اگرچه گام های بالا اکثر اصول اولیه نت خوانی را در بر می گیرند اما به هیچ وجه کامل نیستند. تئوری موسیقی، سبکهای و ساز های گوناگون با تکنیک های متفاوت نوازندگی هر کدام نیاز به سا عت ها و صفحات بی شماری توضیحات مفصل دارند که از دامنه این مقاله بسیار فراترند.

مطالب فوق را یکبار دیگر مرور کنید و کتاب ها را نیز دانلود نموده و حتما مطالعه نمایید تا بتوانید نت خوانی و نت نویسی را به صورت کامل از آکادمی موسیقی سازی ها بیاموزید.

در ادامه چند نکته برای تمرین و یادگیری بهتر نت ها را به شما آموزش خواهیم داد، با استفاده از این نکته ها، می توانید تمرینات مفیدتر و موثرتری داشته باشید.

همه چیز درباره نت C وسط در موسیقی

نخستین نت از نت‌های موسیقی C   نامیده می‌شود و نت مترادف دو بشمار می‌رود. یک نت دو وسط یا (C4) بر اساس زیر و بمی، ، فرکانسی معادل (۲۶۱٫۶۲۶ هرتز) دارد و در وسط صفحه کلید پیانو قرار می‌گیرد. زیرا محل قرار گیری  C وسط بر روی پیانو استاندارد ۸۸ کلیدی، ۴ اکتاو از سمت چپ صفحه کلید است.

نت نویسی C وسط بر روی کلیدهای مختلف

در انواع سازها و کلیدها، نوازندگان اغلب به C میانه اشاره می‌کنند. در اجرای پیانو، C میانه به عنوان یک حد تقریبی بین نت‌های چپ (نت‌های باس) و نت‌های سمت راست (نت‌های سه گانه) عمل می‌کند. در  پارتیتور  (صفحه نماد) C  وسط اولین خط افقی از تعدادی خط افقی و موازی، با فواصل برابر تشکیل شده است. جایی که نت‌های موسیقی روی خطوط و بین خطوط و یک نت بالای حامل و یک نت پایین حامل نوشته شده است.

کتابهای مفیدی برای  آموزش درامز  وجود دارند که از آن جمله می توان به کتاب آموزش درامز اثر اسکات شرودل،کتاب آموزش درامز فوردامیز اثر جف استرانگ و کتاب آموزش تصویری درام اثر جان پکمن اشاره کرد

• Treble Clef یا کلید صدای زیر: c وسط در خط اول افقی زیر خط حامل  نوشته می‌شود.
• Bass Clef یا کلید باس c وسط: در خط اول  افق بالای حامل نوشته می‌شود.
• Alto Clef یا کلید آلتو c وسط: در خط سوم حامل نوشته می‌شود.
• Tenor Clef یا کلید تنور c وسط: در خط چهارم حامل نوشته می‌شود.

تنظیم C وسط

درSPN ،​​C  وسط به عنوان C4 تعیین شده است.

مترادف‌های C وسط

اگرچه ​​C وسط اصطلاح معمول است اما اغلب برای با نام‌های دیگر نیز شناخته می‌شود، از جمله:

• C4؛ MIDI # 60
• c1 (بر مبنای نت نویسی انگلستان)
• do3؛ do centrale
• do3؛ do centrale) Fr)
• c i؛ (با علامت C آلمان)

یاد بگیرید چگونه مکان C وسط را در پیانو و یا در اندازه‌های مختلف از صفحه کلید بیابید.

۱– برای شروع، از فلش کارت استفاده کنید

۲– احساس را وارد نوازندگی کنید

موسیقی فقط تکرار یک توالی از نت ها نیست. طوری نوازندگی نکنید که دیگران فکر کنند دارید از روی یک متن روخوانی می کنید! موسیقی باید حس و حال داشته باشد؛ و این را نمی توان با نوشتن توضیح داد. به مهارت شنیداری تان رجوع کنید. اجرایتان را ضبط و بارها و بارها تکرار کنید تا احساس را وارد نوازندگی کنید.

۳– بصری فکر کنید

۴– گام ها را به خاطر بسپارید

هنگام نت خوانی ممکن است به قسمت هایی برخورد کنید که نت ها با توالی خاصی بالا و پایین می روند. مثلاً بعضی از آن ها شارپ یا فلت هستند. برخی نادیده گرفته شده اند. برخی با نت خاصی شروع شده اند. یعنی با یک گام سروکار دارید.

در بیشتر آهنگ ها از همان گام های شناخته شده استفاده می شود که چه بسا ممکن است بلد باشید ولی به خاطرِ تمرینِ کم تشخیص ندهید. یادگیری گام ها به شما کمک می کند تا در حین نواختن قطعه، به محض دیدن الگو و بدون توجه به مابقی نت ها، گام را اجرا کنید. منظور از کلمه کلمه خواندن به جای حرف حرف خواندن، این بود.

۵– قطعاتی انتخاب کنید که هر ۵ انگشت دست را به کار می گیرند

یک روش خوب برای افراد مبتدی این است که تمرین را با قطعاتی انجام دهند که از هر ۵ انگشت دست استفاده شده است. به این صورت که فقط نامِ انگشت و نتِ اول داده می شود و مابقی نت ها را هنرجو باید خودش پیدا کند. در این روش، دانش آموز وادار می شود به جای به یاد آوردنِ نامِ نت به شکل آن توجه کند و ناخودآگاه ارتباط جایگاه نت روی خطوط حامل با کلید معادل روی پیانو را تشخیص دهد. چنین قطعاتی را می توانید در کتاب هایی از Lin Ling-Ling و Boris Belin پیدا کنید. این روش حتی برای افرادی که نام نت ها را خوب بلد نیستند نتایج ارزشمندی به همراه دارد.

۶– نت ها را جلو جلو بخوانید

نکتۀ بسیار مهم دیگر در نت خوانی این است که نت ها را جلوتر بخوانید. یعنی همیشه چند نت جلوتر از نتِ در حال اجرا باشید. به قول یکی از اساتیدم: «بخوان و برو جلو!»

۷– حواستان به دست مخالف باشد

نت های هر دست را به صورت جدا تمرین کنید ولی همیشه آن یکی دست را پیش از رسیدن به قسمت مربوطه آماده کنید. دانش آموزان معمولاً مدت زیادی برای یک دست می گذارند ولی آماده سازی زودهنگام دست مخالف مهارتی است که هر چه زودتر باید بیاموزید. به تجربه دریافته ام بزرگترین مشکل هنرجویان من در نت خوانی، ضعفشان در آماده سازی دست مخالف بوده است. آن ها معمولاً نت های یک دست را خوب می خوانند ولی وقتی نوبت به دست دیگر می رسد که مثلاً قرار است یک ملودی بزند، به خاطر اینکه نت هایش را جلوتر نخوانده در جاگیری دست دچار مشکل می شود.

۸– با اولین اشتباه، نت خوانی را متوقف نکنید

توقف نکردن، موضوع مهمی در نت خوانی است. اغلب پیانیست ها در گروه های نوازندگی فعالیت می کنند؛ بنابراین منطقی نیست وسط اجرا تاخیر به وجود آید. حتی اگر جایی اشتباه کردید، توجه نکنید و ادامه دهید. سعی کنید تمرینات را با سرعتی انجام دهید که در توانِ شماست. حتی قطعات با تمپوی سریع را می توانید در شروعِ کار با سرعتِ پایین اجرا کنید؛ مثلاً اگر تمپوی اصلیِ آهنگ ۱۳۰ است، شما با ۱۰۰ یا حتی ۹۰ و کمتر شروع کنید؛ خلاصه با سرعتی که بتوانید نت ها را بدون دستپاچگی تشخیص داده و اجرا کنید. در نت خوانی هیچگاه بخش اشتباه را تکرار نکنید، چون این دیگر اسمش نت خوانی نیست، تمرین است.

۹– آکوردها را یاد بگیرید

و کلامِ آخر نقل قولی از سایت کوارا:

هفتۀ اول:

هفتۀ دوم:

هفتۀ سوم:

…

هفتۀ نهم:

هفتۀ دهم:

با سرعت کم با مترونوم تمرین کنید. صبور باشید. از اول تا آخرِ آهنگ را تمرین نکنید. روی قسمت های کوچک تمرکز کنید.

وقتی جایی از نوازندگی اشتباه کردید، برنگردید تا آن قسمت را تصحیح کنید! با این کار قطعاً همۀ شنوندگان می فهمند که اشتباه کرده اید؛ ولی اگر بدون توجه به اشتباه، ادامه دهید بهنمادهای اساسی نشانه گذاری در نت خوانی را بیاموزید

موسیقی از نمادهای متنوعی تشکیل شده است که ابتدایی ترین آنها خط حامل، کلیدها و نت ها هستند. همه موسیقی شامل این مولفه های اساسی است و برای یادگیری نحوه نت خوانی، ابتدا باید با این اصول آشنا شوید. پس از یادگیری با این روش از درست بودن نت های ساز زمان نواختن نیز اطمینان حاصل می کنید.

خطوط حامل در نت خوانی

کلید سل در نت خوانی

کلید فا در نت خوانی

نت ها در نت خوانی

که رو یا بین خطوط گذاشته می شود به ما می گوید کدام حرف را باید بر روی ساز خود بنوازیم و چه مدت باید آن را بنوازیم. از هر نت سه قسمت وجود دارد ، سر نت، ساقه و پرچم.

هر نت دارای یک سر نت است، یا پر (سیاه) یا باز (سفید). جایی که سر نت روی خطوط قرار می گیرد (یا روی یک خط یا فضا) مشخص می کند که کدام نت را خواهید نواخت. بعضی اوقات ، سر نت ها در بالای یا زیر پنج خط و چهار فضا قرار می گیرند. در آن حالت ، یک خط (معروف به لجر لاین) از طریق نت، بالای نت یا زیر سر نت، رسم می شود تا حرف نت را برای پخش نشان دهد، مانند نت های B و C در بالا.

ساقه نت یک خط نازک است که از سر نت بالا یا پایین امتداد دارد. اگر از بالا به سمت راست یا از سمت چپ به سمت پایین باشد، این خط امتداد دارد. جهت خط بر نحوه نواختن نت تأثیرگذار نیست اما به عنوان روشی برای سهولت خواندن نت ها عمل می کند در حالی که به آنها اجازه می دهد مرتباً قرار بگیرند. به طور معمول ، هر نت در خط B یا بالای آن روی خطوط دارای ساقه های رو به پایین است ، آن نت های زیر خط B دارای ساقه های اشاره به سمت بالا هستند.

پرچم نت نوعی انحنا در سمت راست ساقه نت است. هدف آن این است که به شما بگوید چه مدت یک نت را نگه دارید. در زیر خواهیم دید که چگونه یک پرچم مدت زمان نت را کوتاه می کند ، در حالی که چندین پرچم می تواند آن را کوتاه تر کند.

اکنون که قسمت های هر نت را می دانید ، نگاهی دقیق خواهیم داشت به آن دسته از نت های سیاه و سفید که در بالا بحث شد. در نت خوانی اینکه سر یک نت پر یا باز باشد ، ارزش نت را به ما نشان می دهد یا مدت زمان نگه داشتن آن نت را نشان می دهد. با یک سر نت بسته با یک ساقه شروع کنید. این نت ربع ما است و یک ضرب می شود. یک سر نت نت با یک ساقه یک نت نیم است و دو ضربان دارد. یک نت باز که به نظر می رسد یک “o” بدون ساقه است یک نت کامل است ، و برای چهار ضربان نگه داشته می شود.

در نت خوانی روش های دیگری نیز برای افزایش طول نت وجود دارد. به عنوان مثال یک نقطه بعد از سر نت، نیمه دیگری از مدت زمان نت را به آن اضافه می کند. بنابراین ، یک نت با یک نقطه برابر با یک نت و یک چهارم خواهد بود. یک چهارم نت با یک نقطه برابر است با یک چهارم به علاوه یک نت هشتم. همچنین می توان از رابط برای تمدید نت استفاده کرد. دو نت به هم گره خورده باید به اندازه ارزش هر دو آن نت با هم نگه داشته شوند و معمولاً از رابط ها برای نشان دادن نت های نگهداری شده که اندازه ها یا میله ها را ضربدری می کنند استفاده می شود.

ممکن است در نت خوانی عکس این قضیه نیز اتفاق بیفتد ، ما می توانیم مدت زمان نگهداری یک نت را کوتاه کنیم. نت های سریعتر با پرچم هایی مانند مواردی که در بالا گفته شد یا با پرچم های بین نت ها نشان داده می شوند. هر پرچم ارزش یک نت را به نصف می رساند، بنابراین یک پرچم به معنای ۱/۲ از یک چهارم نت است، یک پرچم دو برابر آن را به ۱/۴ از یک چهارم نت و غیره تقسیم می کند.

پرچم ها همین کار را می کنند در حالی که به ما امکان می دهد موسیقی را با وضوح بیشتری بخوانیم و نت را کمتر شلوغ نگه داریم. همانطور که می بینید، در نحوه شمارش نت های هشتم و شانزدهم در بالا هیچ تفاوتی وجود ندارد.

اما چه اتفاقی می افتد که نتی وجود نداشته باشد؟ آسان است ، ما استراحت می کنیم! استراحت، دقیقاً مانند یک نت، به ما نشان می دهد که باید بر اساس شکل چه مدت نگه داشته شود.

ضرب را انتخاب کنید.

برای نت خوانی ، باید متر آن را بدانید، ضربی که هنگام رقصیدن، کف زدن یا ضربه زدن به پا همراه با آهنگ استفاده می کنید. هنگام نت خوانی، متر مانند کسری ارائه می شود، با یک عدد بالا و یک عدد پایین، ما این را امضای زمان آهنگ می نامیم. عدد بالا به شما می گوید که چند ضربان برای اندازه گیری وجود دارد، فضای خطو در بین هر خط عمودی (نوار نامیده می شود). عدد پایین مقدار نت را برای یک ضربان به شما می گوید، نبض پای شما به همراه گوش دادن ضربه می زند.

علاوه بر مقادیر نت و امضای زمان برای نت خوانی، آخرین قطعه احساس ریتم دانستن سرعت یا ضربات شما در دقیقه است. Tempo در نت خوانی به شما می گوید که قطعه ای با سرعت یا کندی برای پخش در نظر گرفته شده است و اغلب در بالای یک قطعه موسیقی نشان داده می شود.

ملودی بنوازید

آیا تفاوت در نت خوانی را میبینید؟ کلیدهای E و F هیچ کلید مشکی در بین خود ندارند ، بنابراین فقط یک و نیم قدم از یکدیگر فاصله دارند. هر مقیاس عمده ای که روی صفحه کلید بازی خواهید کرد دارای الگوی یکسانی است، کل کل نیم و کل و کل و نیمه.

نیم گوش ها یا نیم پله های صفحه کلید به ما امکان می دهد هنگام نت خوانی صداهای متنوعی بی نهایت را در موسیقی بنویسیم. به این معنی است که نت یک نیم آهنگ (یا نیم پله) بالاتر از سر نت در سمت راست آن روی نت موسیقی است. برعکس، یک، بمل  به این معنی است که نت یک نیم تن پایین تر از سر نت در سمت راست آن است.

در تصویر صفحه کلید دارای نماد زیر مشاهده خواهید کرد که هر نیمه مرحله را بین نت های C و E نشان می دهد ، اینکه آیا از دیز یا بمل استفاده می کنید ، به حرکت صفحه بالا یا پایین صفحه کلید بستگی دارد. نحوه قراردادن دست ها در آموزش پیانو به چه شکل است؟

یک نماد دیگر نت خوانی برای یادگیری در مورد نیم تن ها وجود دارد ، و آن علامت عرضی است. اگر یک نت تیز یا مسطح باشد ، آن تیز یا مسطح در کل اندازه گیری گسترش می یابد ، مگر اینکه نماد عرضی وجود داشته باشد. یک نماد عرضی یک بمل یا دیز را در یک اندازه یا آهنگ لغو می کند. در اینجا به نظر می رسد که بازی C تا E با نماد عرضی چگونه است.

سرانجام، برای نت خوانی، باید کلیدهای اصلی را درک کنید. شما در واقع یک کلید اصلی را می شناسید ، کلید سی مقیاس C ماژوری که در بالا یاد گرفتید در کلید C بود. میزان ها به دلیل قدرت خود، نت برجسته درون میزان نامگذاری شده اند و تعیین می کند که در چه کلیدی بازی کنید. می توانید میزان اصلی را در هر نت شروع کنید، همانطور که از الگوی کل کل نیمه کل کل نیم-پیروی می کنید.

اکنون، پیروی از این الگو در کلیدهایی غیر از کلید C، شما را مجبور به استفاده از دیز و بمل می کند. از آنجا که چنین است، ما دیز یا بمل مربوط به کلید اصلی آهنگ شما را درست قبل از متر، بعد از کلید، روی نت موسیقی شما قرار می دهیم. این به شما می گوید که آن دیزها یا بمل ها را در طول موسیقی حفظ کنید، مگر اینکه البته یک نماد عرضی برای غلبه بر آن وجود داشته باشد. شما شروع به شناسایی کلید های اصلی قطعات بر اساس آنچه که تیز یا فلت نشان داده شده است خواهید کرد.

سختی متوجه می شوند.

با یادگیری نت خوانی می توانید سریع تر، دقیق تر و در زمان کمتری نت ها را تشخیص دهید.