کانادایی، کانادا

کانادا، سرزمینی پهناور در شمال قاره آمریکای شمالی، به دلیل مناظر طبیعی بی نظیر، فرهنگ چندگانه و کیفیت بالای زندگی شناخته شده است. وقتی فردی قدم در این دیار می گذارد، با مردمانی روبرو می شود که در ادب و مهمان نوازی زبانزد هستند و هویت کانادایی آن ها درهم آمیخته ای از احترام متقابل و سازگاری با تنوع است. این کشور که از اقیانوس اطلس تا آرام و منجمد شمالی گسترده شده، مقصد جذابی برای زندگی، تحصیل، کار و گردشگری به شمار می آید.

کانادا، این کشور وسیع و پیشرفته، همواره مورد توجه افرادی بوده است که به دنبال فرصت های جدید یا تجربه های زندگی متفاوت هستند. هر قدم در این سرزمین می تواند به کشف بعدی منجر شود؛ از شهرهای پرجنب وجوش و مدرن گرفته تا پهنه های وسیع طبیعی بکر و دست نخورده. این مقاله سفری جامع به ابعاد گوناگون این کشور دوست داشتنی را آغاز می کند و خواننده را با ویژگی های منحصربه فرد آن آشنا می سازد.

حقایق کلیدی و اطلاعات عمومی درباره کانادا

کانادا با نامی که ریشه در واژه بومی «کاناتا» به معنای «دهکده» یا «سرپناه» دارد، از دیرباز میزبان تمدن های مختلف بوده است. در سال ۱۵۳۵، زمانی که ژاک کارتیه، کاوشگر فرانسوی، از بومیان منطقه کنونی کبک نشانی دهکده ای به نام «استاداکونا» را جویا شد، آن ها از واژه «کاناتا» استفاده کردند. کارتیه این واژه را برای اشاره به کل منطقه به کار برد و از آن زمان، این نام بر نقشه این سرزمین بزرگ حک شد.

پایتخت کانادا، شهر اُتاوا است که قلب سیاسی کشور محسوب می شود و مجلس فدرال و اقامتگاه فرماندار کل را در خود جای داده است. با این حال، تورنتو، ونکوور و مونترال به عنوان بزرگترین و پرجنب وجوش ترین شهرهای آن، نقش مهمی در اقتصاد، فرهنگ و جمعیت این کشور ایفا می کنند. در حالی که تورنتو به عنوان مرکز مالی و تجاری، ونکوور به دلیل زیبایی های طبیعی و نزدیکی به اقیانوس آرام، و مونترال به خاطر میراث فرانسوی زبان خود شناخته شده اند.

کانادا دارای دو زبان رسمی، انگلیسی و فرانسوی است که در سطح فدرال از اهمیت یکسانی برخوردارند. علاوه بر این، به دلیل سیاست های مهاجرپذیرانه، بیش از ۶۰ زبان بومی و ده ها زبان دیگر توسط جوامع مهاجر در این کشور تکلم می شود که نمادی از تنوع زبانی بی نظیر آن است. نظام حکومتی کانادا، پادشاهی مشروطه، فدرال و سکولار با دموکراسی پارلمانی است که در آن، پادشاه چارلز سوم رئیس کشور محسوب می شود و فرماندار کل به عنوان نماینده او نقش تشریفاتی دارد، در حالی که نخست وزیر قدرت اجرایی را در دست دارد.

واحد پول کانادا، دلار کانادا (CAD) است. روز ملی این کشور، اول جولای، روز کانادا نام دارد که سالگرد استقلال آن در سال ۱۸۶۷ را جشن می گیرد. پرچم کانادا با برگ افرا قرمز رنگش در میانه یک مربع سفید، نمادی بی چون و چرای از هویت این سرزمین است که از سال ۱۹۶۵ به عنوان نشان ملی این کشور به اهتزاز درآمده است.

جغرافیای بی نظیر کانادا

کانادا با وسعتی بالغ بر ۹٬۹۸۴٬۰۰۰ کیلومتر مربع، دومین کشور پهناور جهان به شمار می رود. این کشور از شمال تا اقیانوس منجمد شمالی، از شرق تا اقیانوس اطلس و از غرب تا اقیانوس آرام گسترده شده است. طولانی ترین مرز زمینی غیرنظامی جهان که ۸٬۸۹۱ کیلومتر امتداد دارد، مرز مشترک کانادا با ایالات متحده آمریکا است. این مرز طولانی، نه تنها از نظر جغرافیایی، بلکه از لحاظ روابط اقتصادی و فرهنگی نیز اهمیت فراوانی دارد.

تنوع اقلیمی در کانادا حیرت انگیز است. در حالی که بیشتر نقاط کشور دارای تابستان های معتدل و زمستان های طولانی و بسیار سرد هستند، بخش جنوب غربی بریتیش کلمبیا، به ویژه اطراف شهر ونکوور و جزیره ونکوور، از آب و هوایی معتدل و بارانی بهره می برد. مناطق شمالی و دورافتاده آن نیز اقلیم قطبی دارند. پدیده های طبیعی مانند بادهای شینوک در دامنه کوه های راکی در آلبرتا، دمای هوا را در عرض چند دقیقه تا ۱۰ درجه سانتی گراد گرم تر می کنند که تجربه ای خاص را برای ساکنان کلگری رقم می زند.

کانادا دارای منابع طبیعی غنی و بی شماری است. این سرزمین میزبان سومین ذخایر بزرگ نفتی جهان بوده و از نظر منابع گچ، سنگ آهک، سنگ نمک، پتاس، زغال سنگ و اورانیوم نیز در جایگاه های برتر قرار دارد. جنگل های پهناور کانادا آن را به سومین صادرکننده بزرگ الوار در جهان تبدیل کرده است. همچنین، این کشور دارای بیش از ۳ میلیون دریاچه و بزرگترین ذخایر آب شیرین جهان است که جزیره مانیتولین، بزرگترین جزیره آب شیرین جهان، در آن قرار دارد. این منابع عظیم، نقش حیاتی در اقتصاد و کیفیت زندگی کانادایی ها ایفا می کنند.

جاذبه های طبیعی این کشور، قلب هر گردشگری را تسخیر می کند. آبشار نیاگارا، با عظمت و شکوه خود در مرز کانادا و ایالات متحده، تجربه ای فراموش نشدنی را ارائه می دهد. پارک های ملی وسیع، مانند پارک ملی وود بوفالو که بزرگترین پارک ملی کانادا و دومین پارک ملی بزرگ جهان است، زیستگاه های طبیعی منحصربه فردی را برای گونه های مختلف حیات وحش فراهم می آورند. چرچیل در شمال مانیتوبا، به عنوان پایتخت خرس قطبی جهان شناخته می شود، جایی که مشاهده این موجودات باشکوه در زیستگاه طبیعی شان امکان پذیر است. این وسعت و تنوع طبیعی، کانادا را به بهشتی برای دوستداران طبیعت و ماجراجویان تبدیل کرده است.

جمعیت و جامعه چند فرهنگی کانادا

کانادا، با وجود وسعت بسیار زیادش، جمعیتی نسبتاً کم دارد. طبق آخرین برآوردها، جمعیت این کشور به بیش از ۳۸ میلیون نفر رسیده است. نکته قابل توجه این است که حدود ۹۰ درصد از مردم کانادا در نوار جنوبی کشور، یعنی شهرهایی که کمتر از ۱۵۰ کیلومتر تا مرزهای آمریکا فاصله دارند، زندگی می کنند. این تراکم جمعیتی پایین، فضایی گسترده و آرام را برای زندگی در بیشتر مناطق کشور فراهم می آورد. تنوع قومی و نژادی، از ویژگی های بارز جامعه کاناداست. مهاجرت، نقش محوری در شکل گیری این جامعه ایفا کرده و کانادا دارای بالاترین نرخ سرانه مهاجرپذیری در دنیاست. در سرشماری سال ۲۰۲۱، کانادایی ها بیش از ۴۵۰ منشأ قومی یا فرهنگی را برای خود گزارش کرده اند که نشان دهنده موزاییک فرهنگی غنی این کشور است.

مفهوم موزاییک فرهنگی در کانادا، برخلاف دیگ ذوب در برخی کشورهای دیگر، بر حفظ و ارج نهادن به هویت های فرهنگی مختلف تاکید دارد. هر گروه قومی، می تواند آداب و رسوم، زبان و مذهب خود را حفظ کرده و به جامعه چندفرهنگی کانادا بیافزاید. جامعه ایرانیان کانادا نیز یکی از جوامع پویا و رو به رشد در این کشور است. در سرشماری سال ۲۰۱۶، جمعیت ایرانیان و ایرانی تبارها به حدود ۲۱۰ هزار نفر رسید که نشان دهنده رشد چشمگیر آن ها در طول یک دهه است.

آداب و رسوم و تعاملات اجتماعی در میان کانادایی ها غالباً بر پایه ادب و احترام متقابل است. یک فرد به سرعت متوجه می شود که عذرخواهی کردن در میان آن ها بسیار رایج است؛ تا جایی که در سال ۲۰۰۹ قانونی به نام قانون عذرخواهی تصویب شد که به موجب آن، عذرخواهی به معنای ابراز همدردی یا تاسف است و نه پذیرش تقصیر یا مسئولیت. این قانون نشان دهنده عمق این خصیصه فرهنگی در این کشور است. مودب بودن، وقت شناسی و پرهیز از بحث های حساس نظیر سیاست و مذهب، از دیگر نکاتی است که در تعامل با مردم کانادا باید به آن توجه داشت.

فرهنگ کانادا در زمینه غذا نیز دارای مشخصه های خاص خود است. پوتین (Poutine) که از کبک سرچشمه می گیرد و شامل سیب زمینی سرخ کرده، پنیر و سس گوشت است، یکی از مشهورترین غذاهای کانادایی است. بیکن پیمیل کانادایی که از گوشت خوک تهیه می شود، نیز از محبوبیت بالایی برخوردار است. اما شاید هیچ چیز به اندازه شربت افرا با هویت کانادایی گره نخورده باشد. کانادا ۷۱ درصد از شربت افرا جهان را تولید می کند که ۹۱ درصد آن تنها در ایالت کبک تولید می شود. این شیرینی لذیذ معمولاً با پنکیک، دونات یا تارت کره سرو می شود و تجربه ای دلپذیر از طعم و مزه کانادا را ارائه می دهد.

اقتصاد پیشرفته و پایدار کانادا

اقتصاد کانادا، به عنوان یکی از کشورهای عضو گروه هشت (G8) و سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD)، در جایگاه یازدهمین اقتصاد بزرگ جهان قرار دارد. این کشور با تولید ناخالص داخلی قابل توجه و ساختاری پایدار، نمونه ای موفق از یک اقتصاد پیشرفته و دارای فناوری بالا محسوب می شود. یکی از ویژگی های بارز اقتصاد کانادا، اتکای آن به منابع طبیعی غنی است. این کشور دارای ذخایر معدنی گسترده، منابع عظیم نفت و گاز، و جنگل های وسیع است که آن را به یکی از بازیگران اصلی در بازارهای جهانی مواد اولیه تبدیل کرده است. در کنار این، صنایع پیشرفته ای همچون خودروسازی، صنایع شیمیایی و نفت، صنعت غذایی، چوب و کاغذ، صنایع معدنی و فلزی و شیلات، ستون های اصلی اقتصاد این کشور را تشکیل می دهند.

وابستگی شدید اقتصادی کانادا به ایالات متحده آمریکا، به ویژه در بخش بازرگانی و تجارت، یکی از مهم ترین جنبه های روابط اقتصادی این کشور است. حجم معاملات تجاری میان این دو کشور، از هر دو کشور دیگری در جهان بیشتر است. بیش از ۷۵ درصد از صادرات کانادا به ایالات متحده صورت می گیرد که نشان دهنده عمق این روابط تجاری است. با این حال، اقتصاد کانادا به تدریج در تلاش است تا بازارهای صادراتی خود را متنوع تر کرده و اتکای خود را به یک شریک تجاری واحد کاهش دهد.

فرهنگ کسب وکار در کانادا بر مبنای وقت شناسی، احترام متقابل و شفافیت بنا شده است. یک کانادایی در محیط کار به ارزش زمان اهمیت زیادی می دهد و انتظار می رود جلسات کاری به موقع آغاز شوند. در جلسات، معمولاً پس از چند دقیقه خوش وبش اولیه، به سرعت وارد بحث های اصلی می شوند. استفاده از نمودارها و آمار در ارائه ها بسیار مرسوم است، زیرا کانادایی ها تفکری منطقی دارند و تصمیم گیری های آن ها تحت تاثیر احساسات قرار نمی گیرد. مذاکرات کاری بر پایه اطلاعات دقیق و آمادگی کامل پیش می رود.

حوزه استارتاپ ها و فناوری در کانادا نیز در حال رشد چشمگیری است. شهرهایی مانند تورنتو، ونکوور و مونترال به قطب های نوآوری تبدیل شده اند که به ویژه در حوزه هایی مانند MarTech (تکنولوژی بازاریابی)، بهداشت، تجارت، و هوش مصنوعی فعالیت های گسترده ای دارند. دولت کانادا نیز با حمایت از شرکت های کوچک و متوسط (SMEs)، نقش مهمی در اشتغال زایی و پویایی اقتصاد ایفا می کند. بیش از ۹۸ درصد از کل شرکت های کانادایی را مشاغل کوچک تشکیل می دهند و حدود ۷۰ درصد از کانادایی ها در این شرکت ها مشغول به کار هستند. این بخش، موتور محرکه اصلی ایجاد شغل در کانادا به شمار می رود.

یکی از ویژگی های مهم بازار کار کانادا، اهمیت نیروی کار مهاجر تحصیل کرده است. مهاجران متخصص، مهارت ها و تجربیات ارزشمندی را به اقتصاد این کشور وارد می کنند و نقش حیاتی در پر کردن شکاف های مهارتی و افزایش بهره وری ایفا می کنند. بسیاری از کانادایی های متولد خارج از کشور، دارای مدارک دانشگاهی بالا و سوابق حرفه ای درخشانی هستند که به تنوع و پویایی بازار کار این کشور کمک شایانی می کند.

نظام آموزشی و خدمات درمانی کانادا

نظام آموزشی در کانادا، بر خلاف برخی کشورها که از سیستم فدرال پیروی می کنند، ساختاری استانی دارد. این بدان معناست که هر یک از ده استان و سه قلمرو کانادا، دارای خودمختاری در تدوین سیاست ها و برنامه های آموزشی خود هستند. با این حال، در تمام این سیستم های متنوع، کیفیت بالای آموزش یک اصل ثابت است. مقاطع تحصیلی از پیش دبستانی (۱ تا ۲ سال) آغاز شده و به دبستان (۵ تا ۸ سال) و سپس متوسطه (تا پایان پایه ۱۲) ادامه می یابد. دانشگاه ها و کالج های کانادا در سطح جهانی از اعتبار بالایی برخوردارند و سالانه دانشجویان بین المللی زیادی را جذب می کنند. این تنوع در ساختار، امکان ارائه برنامه های آموزشی متناسب با نیازها و ویژگی های هر منطقه را فراهم می آورد و کانادایی ها به کیفیت بالای نظام آموزشی خود افتخار می کنند.

خدمات درمانی در کانادا نیز یکی از نقاط قوت این کشور محسوب می شود. این کشور دارای یک سیستم بهداشت و درمان با پوشش عمومی است که به شهروندان و افراد دارای اقامت دائم خدمات پزشکی با کیفیتی را ارائه می دهد. اگرچه مدیریت و تامین بودجه این خدمات به صورت استانی انجام می شود، اما اصول کلی آن برابری و دسترسی همگانی است. یک کانادایی یا مقیم دائم، معمولاً برای ویزیت پزشک یا بستری شدن در بیمارستان، هزینه های مستقیم سنگینی را پرداخت نمی کند. این سیستم، به طور قابل توجهی هزینه های مراقبت های بهداشتی را برای شهروندان کاهش می دهد، به گونه ای که برآوردها نشان می دهد کانادایی ها در مقایسه با همسایگان جنوبی خود، تنها نیمی از هزینه های خدمات درمانی را پرداخت می کنند. در ژانویه ۲۰۱۹، تعداد پزشکان فعال (به جز رزیدنت ها) در کانادا به تقریباً ۸۶٬۰۹۲ نفر رسید که به ازای هر ۱۰۰۰ نفر، حدود ۲.۴۱ پزشک وجود دارد. این آمار نشان دهنده توجه به سلامت عمومی در این کشور است، اگرچه همچنان تلاش هایی برای بهبود توزیع پزشکان در مناطق مختلف در حال انجام است.

تاریخچه کانادا: از بومیان تا استقلال

سرزمین کانادا از دیرباز، یعنی حدود ۲۶۵۰۰ سال پیش در شمالی ترین بخش ها (یوکان) و ۹۵۰۰ سال پیش در جنوبی ترین مناطق، زیستگاه نخستین ساکنان بومی بوده است. این تمدن های باستانی، پیش از ورود اروپایی ها، فرهنگ ها و شیوه های زندگی غنی و متنوعی را در این سرزمین پهناور شکل داده بودند. زندگی آن ها ارتباط عمیقی با طبیعت داشت و دانش بومی آن ها از زمین و منابع آن، امروزه نیز مورد احترام و مطالعه قرار می گیرد.

ورود اروپایی ها به کانادا در اواخر قرن پانزدهم آغاز شد. در سال ۱۴۹۷، جان کابوت به سواحل نیوفاندلند رسید و مستعمره ای بریتانیایی ایجاد کرد. حدود ۴۰ سال بعد، ژاک کارتیه، کاوشگر فرانسوی، قدم به دهانه رود سنت لوران گذاشت و مستعمره ای فرانسوی بنا نهاد. این آغاز رقابت میان بریتانیا و فرانسه بر سر کنترل این سرزمین بود. مهاجران بریتانیایی بیشتر در سواحل دریا و خلیج هودسون مستقر شدند، در حالی که فرانسویان به سمت مناطق داخلی کانادا روان شدند و فرهنگ فرانسوی زبان کبک را پایه گذاری کردند.

در سال ۱۷۸۳، پس از سال ها کشمکش و جنگ، بریتانیا کنترل بخش فرانسوی نشین کانادا (استان کبک کنونی) را نیز در اختیار گرفت. این دوره، سرآغاز تغییرات عمده ای در ساختار سیاسی و اجتماعی این سرزمین بود. کانادا، پس از سال ها تحت استعمار بریتانیا بودن، در تاریخ اول جولای ۱۸۶۷، با تصویب لایحه الحاقی قانون اساسی، استقلال خود را اعلام کرد و کنفدراسیون کانادا شکل گرفت. این روز به نام روز کانادا شناخته می شود و سالانه با جشن های گسترده ای گرامی داشته می شود. با این حال، روابط استعماری با بریتانیا تا سال ۱۹۸۲، زمانی که کانادا به طور کامل قانون اساسی خود را به کشور منتقل کرد، به طور رسمی ادامه داشت. این کشور هنوز هم عضو کشورهای همسود (مشترک المنافع) است و ارتباط خود را با سلطنت بریتانیا حفظ کرده است.

تکامل سیاسی و قوانین اساسی کانادا، آن را به یک پادشاهی مشروطه فدرال با نظام پارلمانی تبدیل کرده است. این کشور از ده استان و سه قلمرو جداگانه تشکیل شده که هر کدام از استقلال و خودمختاری قابل توجهی برخوردارند، به ویژه در زمینه برنامه های اجتماعی مانند مراقبت های بهداشتی، آموزش و پرورش و رفاه عمومی. این ساختار پیچیده و در عین حال کارآمد، نشان دهنده مسیر طولانی کانادا در راه رسیدن به ثبات و دموکراسی است، که به کانادایی ها اجازه می دهد در محیطی چندفرهنگی و پویا در کنار یکدیگر زندگی کنند.

زندگی در کانادا: بایدها و نبایدها

چرا کانادا تا این حد محبوب است؟ پاسخ به این سوال را می توان در عواملی چون امنیت بالا، کیفیت زندگی عالی، ثبات اقتصادی و سیستم های حمایتی اجتماعی یافت. افرادی که در این کشور زندگی می کنند، اغلب احساس آرامش و امنیت دارند، زیرا نرخ جرم و جنایت پایین است و جوامع به هم پیوسته و حمایتگر هستند. کیفیت بالای زندگی، که شامل دسترسی به خدمات عمومی عالی، فضاهای سبز فراوان و شهرهای تمیز و سازمان یافته می شود، از دیگر دلایل جذابیت این سرزمین است. ثبات اقتصادی نیز به کانادایی ها اطمینان خاطر می دهد که می توانند برای آینده خود برنامه ریزی کنند و از فرصت های شغلی و کسب وکار بهره مند شوند.

وقتی فردی به کانادا سفر می کند یا تصمیم به اقامت در آنجا می گیرد، با آداب و رسومی مواجه می شود که دانستن آن ها به سازگاری بهتر کمک می کند. در زمینه آداب غذا خوردن، کانادایی ها معمولاً رفتاری راحت و غیررسمی دارند، اما در استان کبک، ممکن است تشریفات اندکی بیشتر باشد. نگه داشتن چنگال در دست چپ و چاقو در دست راست هنگام غذا خوردن معمول است و ادب حکم می کند که قبل از شروع غذا، منتظر بمانید تا میزبان شما را دعوت کند و سپس شروع به غذا خوردن کنید. همچنین، گذاشتن مقدار کمی غذا در ظرف، نشانه ای از ادب تلقی می شود. آرامش و طمانینه در صرف غذا نیز بسیار مورد توجه است.

همانند هر کشوری، کانادا نیز تابوهایی دارد که بهتر است از آن ها پرهیز شود. برای مثال، اشاره کردن با انگشت به دیگران در محافل عمومی ناپسند تلقی می شود. همچنین، کانادایی ها به هویت ملی خود بسیار حساس هستند و اشتباه گرفتن آن ها با آمریکایی ها می تواند سوءتفاهم ایجاد کند. بحث درباره جدایی طلبی کبک، سیاست یا مذهب نیز از موضوعات حساسی است که بهتر است در مکالمات روزمره از آن ها دوری شود. این نکات کوچک، به یک فرد کمک می کند تا احترام متقابل را رعایت کند و به سرعت در جامعه کانادا پذیرفته شود.

کانادایی ها مردمان مودبی هستند. معذرت خواهی در بین آنان بسیار رواج دارد. این مسئله آنقدر جدی است که قانون عذرخواهی در سال ۲۰۰۹ تصویب شد و به موجب آن هیچ عذرخواهی در دادگاه پذیرفته نمی شود. بنابراین عذرخواهی به معنای ابراز همدردی یا تأسف است و نه پذیرش تقصیر یا مسئولیت در رابطه با کاری که کرده و یا حرفی که زده ایم.

استفاده از القاب نیز در کانادا اهمیت دارد. در کبک، استفاده از مسیو (Monsieur) برای آقایان و مادام (Madame) برای خانم ها رایج است. در سایر نقاط کشور، استفاده از آقا یا خانم (Mr. / Ms.) تا زمانی که اجازه داده شود آن ها را با نام کوچک صدا بزنید، توصیه می شود. این امر معمولاً به سرعت اتفاق می افتد و نشان دهنده ماهیت غیررسمی و دوستانه تعاملات اجتماعی در این کشور است.

امید به زندگی در کانادا بسیار بالاست و میانگین آن بیش از ۸۳ سال است که این کشور را در رتبه پنجم جهان قرار می دهد. این آمار نشان دهنده کیفیت بالای زندگی، سیستم بهداشتی مطلوب، و سبک زندگی سالم در این کشور است. همچنین، هر استان و منطقه کانادا سیستم کمک های اجتماعی خاص خود را دارد که قوانین و مقررات مخصوص به خود را پیاده سازی می کند. این سیستم ها به افراد نیازمند، کمک های مالی و خدمات رفاهی ارائه می دهند که به حفظ استانداردهای زندگی و حمایت از اقشار آسیب پذیر کمک می کند.

نظام حقوقی و سیاسی کانادا

کانادا یک پادشاهی مشروطه، فدرال و سکولار با دموکراسی پارلمانی است. در این سیستم، پادشاه چارلز سوم، رئیس کشور است و فرماندار کل به عنوان نماینده او در کانادا فعالیت می کند. هرچند نقش آن ها بیشتر تشریفاتی است، امضا و نام پادشاه چارلز سوم به قوانین رسمیت می بخشد. دولت فدرال، متشکل از دو مجلس سنا و عوام، مسئول اداره کل کشور است. علاوه بر این، استان ها و قلمروها نیز دارای دولت های مستقل از هم هستند که تحت پوشش دولت فدرال فعالیت می کنند. این ساختار فدرالیستی، به هر استان اجازه می دهد تا در بسیاری از امور، به ویژه برنامه های اجتماعی مانند مراقبت های بهداشتی و آموزش، خودمختاری زیادی داشته باشد.

نظام حقوقی کانادا بر پایه کامن لا (برگرفته از حقوق انگلستان) استوار است، با این استثنا که استان کبک، به دلیل ریشه های فرانسوی خود، ترکیبی از سیستم حقوق نوشته (سیویل لا) و کامن لا را دنبال می کند. این تفاوت حقوقی، یکی از ویژگی های منحصربه فرد این استان است. در کانادا، هم پارلمان فدرال و هم مجالس ایالتی و منطقه ای اختیار وضع قوانین را دارند. پارلمان فدرال می تواند برای کل کانادا قانون گذاری کند، اما تنها در خصوص موضوعاتی که در قانون اساسی برای آن تجویز شده است. مجالس ایالتی و منطقه ای نیز صرفاً می توانند در خصوص موضوعات مربوط به داخل مرزهای ایالت خود قانون وضع کنند.

وزیر دادگستری در کانادا مسئول ارائه خدمات حقوقی به دولت، از جمله تهیه پیش نویس قوانین و ارائه مشورت های حقوقی است. دادگاه عالی کانادا، بالاترین مرجع قضایی کشور، نقش مهمی در معرفی قوانین و تفسیر قانون اساسی ایفا می کند و قدرت لغو قوانینی را که با قانون اساسی مغایرت دارند، داراست. این دادگاه از ۹ عضو تشکیل شده است که توسط فرماندار کل و به پیشنهاد نخست وزیر منصوب می شوند. تمامی قضات در سطوح عالی و تجدیدنظر (استانی) نیز توسط فرماندار و به پیشنهاد نخست وزیر و وزیر دادگستری منصوب می شوند.

قوانین مربوط به جرم و جنایت در کانادا به طور انحصاری در اختیار مسئولان فدرال است و در سراسر کشور یکسان اعمال می شود. سازمان های اجرای قوانین، مانند دادگاه های جنایی، در هر استان مسئولیت دارند، اما در مناطق روستایی، نظارت بر عهده پلیس سواره نظام سلطنتی کانادا (RCMP) است. این ساختار قضایی، تضمین کننده عدالت و اجرای قانون در سراسر سرزمین کانادا برای تمامی کانادایی ها است.

استان ها و قلمروهای کانادا

کانادا به ده استان و سه قلمرو تقسیم شده است که هر یک دارای ویژگی های جغرافیایی، جمعیتی و فرهنگی خاص خود هستند. استان ها در مجموع استقلال بیشتری از دولت مرکزی دارند، در حالی که درجه این آزادی عمل در قلمروها کمتر است. این تقسیم بندی، به هر منطقه اجازه می دهد تا نیازها و اولویت های محلی خود را بهتر مدیریت کند. مهم ترین استان از لحاظ اقتصادی و سیاسی، استان انتاریو است که شهرهای بزرگ و حیاتی مانند تورنتو (بزرگترین شهر کانادا) و اتاوا (پایتخت) در آن قرار دارند. انتاریو نقش محوری در اقتصاد کشور ایفا می کند و مرکز بسیاری از صنایع و کسب وکارهای بزرگ است.

لیست استان های کانادا عبارتند از:

• کبک
• آلبرتا
• بریتیش کلمبیا
• منیتوبا
• نیوبرانزویک
• نیوفاندلند و لابرادور
• نووااسکوشیا
• انتاریو
• جزیره پرینس ادوارد آیلند
• سسکچوان

سه قلمرو کانادا نیز شامل:

• نوناووت
• قلمروهای شمال غربی
• یوکان

هر یک از این استان ها و قلمروها، دارای سمبل های منحصر به خود هستند که هویت محلی آن ها را منعکس می کند. نوع حکومت در استان ها، فدرالیسم با درجه خودمختاری بیشتر از دولت فدرال است، که این خودمختاری در نوع حکومت قلمروها کمتر به چشم می خورد.

استان ها مسئولیت اکثر برنامه های اجتماعی مانند مراقبت های بهداشتی، آموزش و پرورش و رفاه عمومی (کمک های مالی) را بر عهده دارند. آن ها با همکاری دولت فدرال به جمع آوری مالیات می پردازند و بخش زیادی از درآمد خود را از دولت فدرال دریافت می کنند. این اصل تقریباً در میان ساختار حکومتی کشورهای متحد در جهان وجود دارد. دولت فدرال با اعمال قدرت خود می تواند سیاست های ملی را در مناطق استانی نیز به اجرا بگذارد، مانند لایحه الحاقی بهداشت کانادا؛ البته مسئولان استانی می توانند آن ها را نادیده بگیرند، اما این مسئله در عمل به ندرت اتفاق می افتد.

برابرسازی پرداختی ها (حقوق) توسط دولت فدرال صورت می گیرد تا به مردم اطمینان ببخشد که استانداردهای برابری در مورد ارائه خدمات و اخذ مالیات، میان استان های فقیر و غنی، ارائه می شود. این سیاست، به توازن منطقه ای و تضمین کیفیت زندگی مشابه در سراسر کانادا کمک می کند. تمامی استان ها و قلمروها مجلس قانون گذاری مخصوص خود را دارند که اعضای آن از سراسر ایالات و استان ها انتخاب می شوند و ریاست آن به عهده نخست وزیر است. هر استان همچنین دارای یک نماینده از پادشاه چارلز است که به پیشنهاد نخست وزیر کانادا به این سمت منصوب می شود.

فرهنگ و آداب اجتماعی کانادا

فرهنگ کانادا، مانند یک موزاییک رنگارنگ، از طیف گسترده ای از ملیت ها و اقوام تشکیل دهنده آن تأثیر پذیرفته است. سیاست چندگانگی فرهنگی که توسط قانون اساسی این کشور محافظت می شود، بر ایجاد یک جامعه عادلانه و ارتقای برابری و فراگیرندگی برای همه مردم تاکید دارد. این رویکرد، یکی از دستاوردهای چشمگیر کانادا و یک عنصر تمایزآفرین کلیدی از هویت کانادایی به شمار می رود. هرچند در کبک، هویت فرهنگی فرانسوی قوی تر است و یک فرهنگ فرانسوی کانادایی متمایز از جامعه انگلیسی زبان کانادا وجود دارد، اما در کل، کانادا مجموعه ای از خرده فرهنگ های قومی منطقه محور است که هر یک به غنای فرهنگی این سرزمین می افزایند.

در زمینه هنر و علوم انسانی، اگرچه ادبیات کانادا ریشه ای عمیق در ادبیات انگلیسی دارد، اما نویسندگان معروف بین المللی بسیاری از این کشور برخاسته اند؛ از جمله مارگارت اتوود (نویسنده سرگذشت ندیمه)، ال. ام. مونتگومری (خالق آن در گرین گیبلز) و رابرت مونش. گالری های هنری با بودجه دولتی و نمایشگاه های کوچک فراوان در سراسر کشور، به ویژه در شهرهای بزرگ، از هنرمندان جدید و تازه کار حمایت می کنند. در زمینه هنرهای نمایشی نیز، کانادا میزبان تئاترهای متعدد و جشنواره های مرتبط با ادبیات انگلیسی مانند جشنواره استراتفورد شکسپیر است که سالانه در استان هایی همچون انتاریو برگزار می شود.

نقش های جنسیتی در کانادا طی چند دهه گذشته تغییرات قابل توجهی را تجربه کرده اند. اگرچه برابری مطلق هنوز به طور کامل حاصل نشده است، به ویژه در برخی صنایع مانند مراقبت های بهداشتی که مردان موقعیت های برتر را در اختیار دارند (مثلاً حرفه پزشکی بیشتر در اختیار مردان است در حالی که زنان در زمینه پرستاری فعالیت بیشتری دارند)، اما هر دو جنسیت می توانند در فعالیت های سیاسی مشارکت داشته و جایگاه برابری در دولت داشته باشند. همچنین، مردان بیشتر در زمینه مراقبت از کودکان و کارهای خانه فعالیت می کنند که نشان دهنده تغییرات مثبت در نگرش های اجتماعی است.

افتخارات و اختراعات کانادایی ها نیز بخش مهمی از هویت آن هاست. تا کنون ۱۰ کانادایی موفق به کسب جایزه نوبل شده اند. کانادا سه دوره میزبان بازی های المپیک بوده است: مونترال در ۱۹۷۶، کلگری در ۱۹۸۸ و ونکوور در ۲۰۱۰. برخی از مهم ترین اختراعات کانادایی ها شامل تلفن، اتومبیل (اولین اتومبیل برقی)، اجاق گاز برقی، دستکش بیسبال، و سلول های بنیادی است. کشف انسولین برای اولین بار در دانشگاه تورنتو در سال ۱۹۲۱ نیز افتخاری بزرگ برای این کشور است. انتاریو نیز به عنوان بزرگترین تولیدکننده خودرو در آمریکای شمالی شناخته می شود، که نشان دهنده توانمندی صنعتی و نوآوری در کانادا است.

کانادا به اندازه ۳۳.۲ تریلیون دلار منابع طبیعی دارد و سومین کشور ثروتمند جهان از لحاظ منابع طبیعی است. این کشور رتبه دوم جهان را از لحاظ کیفیت زندگی از آن خود کرده است.

گردشگری و جاذبه های کانادا

گردشگری در کانادا، صنعتی پررونق و رو به رشد است که سالانه بخش قابل توجهی از درآمد این کشور را تأمین می کند. جذابیت های طبیعی خیره کننده، شهرهای پویا و فرهنگ غنی، این کشور را به مقصدی محبوب برای میلیون ها گردشگر داخلی و بین المللی تبدیل کرده است. در سال ۲۰۱۴، تعداد گردشگران بین المللی به ۱.۱ میلیارد نفر رسید و انتظار می رفت تا سال ۲۰۲۰، این تعداد به ۱.۴ میلیارد نفر افزایش یابد. همچنین، تعداد گردشگران داخلی نیز بسیار قابل توجه است و حدود ۸۰ درصد از درآمد بخش گردشگری از همین محل تأمین می شود.

بخش گردشگری کانادا از پنج گروه متمایز اما مرتبط با صنعت تشکیل شده است:

1. هتل ها و اقامتگاه های مسافران
2. خدمات غذا و نوشیدنی
3. خدمات تفریحی و سرگرمی
4. سیستم حمل و نقل
5. خدمات مسافرتی

تجارت های مرتبط با صنعت گردشگری مانند رستوران ها و امکانات تفریحی، هم به گردشگران و هم به بسیاری از ساکنان محلی خدمت رسانی می کنند. این بخش، فرصت های شغلی فراوانی را برای کانادایی ها، به ویژه جوانان، فراهم می کند. طبق سرشماری سال ۲۰۱۶، ۱.۸ میلیون نیروی کار کانادایی در بخش گردشگری مشغول به فعالیت بودند که این تعداد معادل ۱۰.۶ درصد از کل افراد شاغل در کشور است. صنعت خدمات غذایی نیز بزرگترین صنعت در میان مشاغل مرتبط با گردشگری است.

یکی از نکات قابل توجه در صنعت گردشگری کانادا، نقش مهاجران است. سرشماری ها در سال ۲۰۱۶ نشان داد که ۲۸ درصد از کارمندان گردشگری، مهاجرانی هستند که اقامت دائم کانادا را ندارند. این نشان می دهد که صنعت گردشگری فرصت های شغلی بسیاری را نه تنها برای بومیان کانادایی، بلکه برای مهاجران در این کشور فراهم کرده و به تنوع فرهنگی نیروی کار نیز می افزاید. با این حال، با توجه به رشد بالقوه گردشگری، پیش بینی می شود که نیروی کار فعلی ممکن است نتواند از پس رشد این صنعت در آینده برآید و نیاز به ایجاد شغل های بیشتر در این بخش احساس می شود. محققان پیش بینی می کنند که تا سال ۲۰۳۵، بخش گردشگری کانادا به ۵۰۴٬۰۰۰ شغل جدید نیاز خواهد داشت.

از جمله جاذبه های گردشگری کانادا می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• آبشار نیاگارا: این آبشار عظیم در مرز کانادا و ایالات متحده، تجربه ای بی نظیر را به بازدیدکنندگان ارائه می دهد.
• پارک های ملی بزرگ: پارک ملی وود بوفالو در شمال شرقی آلبرتا و مناطق شمال غربی، بزرگترین پارک ملی کانادا و دومین پارک ملی بزرگ جهان است که با وسعت ۴۴٬۸۰۷ کیلومتر مربع، زیستگاه های طبیعی منحصربه فردی را برای حیات وحش فراهم می آورد.
• پایتخت خرس قطبی: شهر چرچیل در شمال منیتوبا، به دلیل جمعیت زیاد خرس های قطبی، پایتخت این حیوان لقب گرفته است.
• خط ساحلی بی نظیر: کانادا دارای طولانی ترین خط ساحلی جهان به طول ۲۰۲٬۰۸۰ کیلومتر است که سواحل دیدنی و فعالیت های آبی متنوعی را ارائه می دهد.
• مناطق عمدتاً خالی از سکنه: حدود ۹۰ درصد از مناطق کانادا خالی از سکنه است، که این امر فرصت های بی نظیری برای اکوتوریسم و ماجراجویی در طبیعت بکر فراهم می کند.

چشم انداز مهاجرت به کانادا و مهارت مهاجران

در سال های اخیر، مهاجرت به کانادا افزایش چشمگیری داشته و این کشور به یکی از مقاصد اصلی برای افرادی از سراسر جهان تبدیل شده است. دلایل متعددی این محبوبیت را رقم زده اند که از جمله آن ها می توان به امنیت بالا، ثبات اقتصادی، برخورداری از نظام آموزشی برجسته و تنوع قومی اشاره کرد. کانادا به عنوان یک کشور مهاجرپذیر، به گرمی از تازه واردان استقبال می کند و دید مثبتی نسبت به تأثیر آن ها بر اقتصاد و فرهنگ کانادا دارد. این کشور تلاش می کند تا با ارائه برنامه های مهاجرتی متنوع، نیروی کار متخصص و افراد با استعداد را جذب کند تا به رشد و توسعه اقتصادی خود ادامه دهد.

مهاجران در کانادا، به ویژه آن هایی که دارای مهارت ها و تجربیات ارزشمند هستند، نقش حیاتی در رشد اقتصادی و نوآوری ایفا می کنند. آمارهای موجود نشان می دهد که بیش از ۵۱ درصد از مهاجران اخیر در مقایسه با ۲۰ درصد از شهروندان کانادا، دارای مدرک دانشگاهی هستند. این آمار بیانگر این نکته است که کانادا به جذب افراد تحصیل کرده و متخصص اولویت می دهد. حدود ۴۹ درصد از مهاجران دارای مدرک دکترا و ۴۰ درصد آن ها دارای مدرک کارشناسی ارشد هستند، که این مهارت های بالا به طور مستقیم به تقویت نیروی کار و افزایش توان رقابتی کشور کمک می کند.

برای مثال، برنامه اکسپرس انتری کانادا، سیستمی است که بر اساس آن متقاضیان ماهر از سراسر جهان بر اساس عواملی مانند سن، تحصیلات، تجربه کاری و مهارت زبان انگلیسی یا فرانسوی امتیاز کسب می کنند. این امتیازدهی به دولت کانادا اجازه می دهد تا افرادی را انتخاب کند که بهترین تناسب را با نیازهای بازار کار و جامعه کانادایی دارند.

میزان جذب مهاجران در سال های اخیر به شرح زیر بوده است:

سال	تعداد مهاجران پذیرفته شده
۲۰۱۲	۲۵۷,۸۸۷
۲۰۱۳	حدود ۲۶۰,۰۰۰
۲۰۱۴	حدود ۲۷۰,۰۰۰
۲۰۱۵	حدود ۲۷۵,۰۰۰
۲۰۱۶	حدود ۳۰۰,۰۰۰
۲۰۱۷	حدود ۳۱۵,۰۰۰
۲۰۱۸	حدود ۳۲۱,۰۰۰
۲۰۱۹	حدود ۳۴۱,۰۰۰
۲۰۲۰	حدود ۱۸۴,۰۰۰ (به دلیل همه گیری)
۲۰۲۱	حدود ۴۰۵,۰۰۰

این آمار نشان دهنده تعهد کانادا به سیاست مهاجرپذیری خود است. علاوه بر برنامه های مهاجرتی مبتنی بر تخصص و مهارت، برنامه هایی مانند اسپانسرشیپ خانواده و پذیرش پناهندگان نیز وجود دارد که به جامعیت و انسانیت سیستم مهاجرتی کانادا می افزاید. پیش بینی می شود که تا سال ۲۰۳۱، یک سوم از کارگران کانادا مهاجر باشند، که این نشان دهنده نقش فزاینده مهاجران در نیروی کار و رشد اقتصادی این کشور است. شهر تورنتو به عنوان یکی از پرجمعیت ترین شهرهای کانادا، بیش از ۵۰ درصد از جمعیت خود را از مهاجران تشکیل داده است، که این امر به تنوع فرهنگی و اقتصادی بی نظیر آن کمک می کند.

جمع بندی: کانادا، سرزمینی از فرصت ها

با نگاهی عمیق تر به ابعاد مختلف کانادا، از وسعت جغرافیایی و تنوع اقلیمی آن گرفته تا غنای فرهنگی و پویایی اقتصادی اش، می توان به روشنی دریافت که چرا این کشور همواره در صدر فهرست مقاصد محبوب برای زندگی، تحصیل، کار و گردشگری قرار دارد. از کوه های راکی باشکوه گرفته تا خط ساحلی طولانی اقیانوسی و شهرهای مدرنی چون تورنتو و ونکوور، کانادا دنیایی از تجربه ها را پیش روی هر کسی که قصد قدم گذاشتن در آن را دارد، قرار می دهد. ویژگی هایی مانند کیفیت بالای زندگی، امنیت فوق العاده، سیستم آموزشی و درمانی پیشرفته، و البته مردمان کانادایی که به ادب و احترام شهرت دارند، این کشور را به مکانی ایده آل برای ساختن آینده ای روشن تبدیل کرده است.

سیاست های مهاجرپذیرانه کانادا، به همراه فرصت های شغلی فراوان و رشد اقتصادی پایدار، این سرزمین را به آهن ربایی برای افراد متخصص و باانگیزه از سراسر جهان تبدیل کرده است. در کنار تمام این مزایا، فرهنگ چندگانه و پذیرش تفاوت ها، حس تعلق و همبستگی را در میان کانادایی ها تقویت می کند و به هر تازه وارد این امکان را می دهد که با حفظ ریشه های خود، به بخشی از این موزاییک فرهنگی پویا تبدیل شود. کانادا نه تنها سرزمینی از زیبایی های طبیعی خیره کننده است، بلکه بستری برای رشد، نوآوری و زندگی ای سرشار از آرامش و رفاه محسوب می شود.

امید است که این اطلاعات جامع، تصویری روشن و الهام بخش از این کشور بی نظیر در ذهن خواننده ترسیم کرده باشد.