خواص قهوه گانودرما برای پیسی: قهوه کافئین دار در صورت مصرف طولانی مدت یا در دوزهای بالا (بیش از 4 فنجان در روز) احتمالاً ناامن است. نوشیدن مقادیر زیاد قهوه کافئین دار ممکن است باعث سردرد، اضطراب، بی قراری، صدای زنگ در گوش و ضربان قلب نامنظم شود. دوزهای بیشتر ممکن است باعث سردرد، اضطراب، بی قراری و درد قفسه سینه شود.
بارداری و شیردهی: خواص قهوه گانودرما برای ام اس: قهوه کافئین دار به میزان 3 فنجان در روز یا کمتر برای زنان باردار احتمالاً بی خطر است. این مقدار قهوه حدود 300 میلی گرم کافئین به همراه دارد. مصرف مقادیر بیشتر در دوران بارداری یا هنگام شیردهی احتمالاً ناامن است. بیان میکند، نوشیدن بیش از 3 فنجان در روز در طول بارداری با افزایش خطر سقط جنین، زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد مرتبط است. این خطرات با افزایش میزان قهوهای که مادر در دوران بارداری مینوشد افزایش مییابد. همچنین، کافئین میتواند به شیر مادر منتقل شود، بنابراین مادران شیرده باید میزان دریافت کافئین را به دقت کنترل کنند تا مطمئن شوند که میزان کافئین دریافتی آنها کم است (1-2 فنجان در روز). مصرف زیاد کافئین توسط مادران شیرده میتواند باعث ، تحریک پذیری و افزایش فعالیت روده در نوزادان شیرده شود.
کودکان: قهوه در صورتی که توسط کودکان و نوجوانان در مقادیری که معمولاً در غذاها و نوشیدنیها یافت میشود مصرف شود، احتمالاً بی خطر است.
اختلالات اضطرابی: کافئین موجود در قهوه ممکن است اضطراب را بدتر کند.
اختلال دوقطبی: کافئین موجود در قهوه ممکن است علائم شیدایی یا دو قطبی را بدتر کند.
اختلالات خونریزی: نگرانی هایی وجود دارد که قهوه ممکن است اختلالات خونریزی را بدتر کند.
بیماری قلبی: خواص قهوه گانودرما برای اگزما: نوشیدن قهوه بدون فیلتر (آب پز) میزان کلسترول و سایر چربیها را در خون افزایش میدهد و همچنین سطح هموسیستئین را افزایش میدهد که همه اینها با افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی مرتبط هستند. برخی تحقیقات ارتباط بین حملات قلبی و نوشیدن قهوه را نشان میدهد.
دیابت: برخی تحقیقات که در تیم کلبه سلامت انجام شده است، نشان میدهد که کافئین موجود در قهوه ممکن است نحوه پردازش قند را در افراد مبتلا به دیابت تغییر دهد. گزارش شده است که کافئین باعث افزایش و همچنین کاهش قند خون میشود. اگر دیابت دارید با احتیاط از کافئین استفاده کنید و قند خون خود را به دقت کنترل کنید.
اسهال: قهوه حاوی کافئین است. کافئین موجود در قهوه، به خصوص زمانی که به مقدار زیاد مصرف شود، میتواند اسهال را بدتر کند.
صرع: افراد مبتلا به صرع باید از مصرف کافئین در دوزهای بالا خودداری کنند. حتی دوزهای کم کافئین باید با احتیاط مصرف شود.
گلوکوم: نوشیدن قهوه کافئین دار فشار داخل چشم را افزایش میدهد. افزایش فشار در عرض 30 دقیقه شروع میشود و حداقل 90 دقیقه طول میکشد.
فشار خون بالا: نوشیدن قهوه کافئین دار ممکن است فشار خون را در افراد مبتلا به افزایش دهد. با این حال، این تأثیر ممکن است در افرادی که به طور منظم قهوه مینوشند کمتر باشد.
سندرم روده تحریک پذیر (IBS): کافئین موجود در قهوه، به خصوص زمانی که به مقدار زیاد مصرف شود، ممکن است اسهال و سایر علائم IBS را بدتر کند.
از دست دادن کنترل مثانه: کافئین میتواند با افزایش تکرر ادرار و میل به ادرار کردن، کنترل مثانه را بدتر کند.
استئوآرتریت: نوشیدن 7 فنجان قهوه یا بیشتر در روز با احتمال افزایش آرتروز زانو در مردان کرهای مرتبط است (اما زنان نه).
پوکی استخوان (نازک شدن استخوانها): نوشیدن قهوه کافئین دار میتواند میزان کلسیمی را که از ادرار خارج میشود، افزایش دهد. این ممکن است استخوانها را ضعیف کند. اگر پوکی استخوان دارید، مصرف کافئین را به کمتر از 300 میلی گرم در روز (کمتر از 3 فنجان قهوه کافئین دار) محدود کنید. مصرف مکملهای کلسیم ممکن است به جبران کلسیم از دست رفته کمک کند. اگر به طور کلی سالم هستید و کلسیم کافی از غذا و مکملهای خود دریافت میکنید، به نظر نمیرسد مصرف روزانه 400 میلی گرم کافئین (حدود 4 فنجان قهوه) خطر ابتلا به پوکی استخوان را افزایش دهد. زنان یائسه که دارای یک بیماری ارثی هستند که آنها را از پردازش طبیعی ویتامین D باز میدارد، باید به صورت ویژه در مصرف کافئین محتاط باشند.
اختلالات مصرف زیاد قهوه با سایر مواد خوراکی
اگر برای بیدار شدن و ادامه دادن به کافئین متکی هستید، تنها نیستید. میلیونها نفر هر روز برای هوشیاری و بهبود تمرکز به کافئین متکی هستند. اما لازم است بدانید که مصرف قهوه به همراه سایر داروها یا مواد خوراکی ممکن است اختلالات و تداخلاتی را به دنبال داشته باشد. در ادامه به تمامی این موارد پرداختهایم.
افدرین و قهوه
داروهای محرک سیستم عصبی را تسریع میکنند. کافئین موجود در قهوه و افدرین هر دو داروهای محرک هستند. نوشیدن قهوه و مصرف افدرین ممکن است باعث تحریک بیش از حد و گاهی اوقات عوارض جانبی جدی و مشکلات قلبی شود. محصولات حاوی کافئین و افدرین را همزمان مصرف نکنید.
آدنوزین (آدنوکارت) و قهوه
بیان میکند، کافئین موجود در قهوه ممکن است اثرات آدنوزین را مسدود کند. آدنوزین اغلب توسط پزشکان برای انجام آزمایش بر روی قلب استفاده میشود. این تست، تست استرس قلبی نام دارد. حداقل 24 ساعت قبل از تست استرس قلبی، مصرف قهوه یا سایر محصولات حاوی کافئین را متوقف کنید.
الکل (اتانول) و قهوه
بدن کافئین موجود در قهوه را تجزیه میکند تا از شر آن خلاص شود. الکل میتواند سرعت تجزیه کافئین را در بدن کاهش دهد. مصرف قهوه همراه با الکل امکان دارد باعث ایجاد کافئین بیش از حد در جریان خون و عوارض جانبی کافئین از جمله بی قراری، سردرد و ضربان قلب سریع شود.
آلندرونات (فوسامکس) و قهوه
قهوه میتواند میزان جذب آلندرونات (فوساماکس) را کاهش دهد. مصرف همزمان قهوه و آلندرونات (فوساماکس) میتواند اثربخشی آلندرونات (فوسامکس) را کاهش دهد. ظرف دو ساعت پس از مصرف آلندرونات (فوسامکس) قهوه ننوشید.
آنتی بیوتیکها و قهوه
همانطور که میدانید، قهوه حاوی کافئین است. بدن کافئین را تجزیه میکند تا از شر آن خلاص شود. برخی از آنتی بیوتیکها ممکن است سرعت تجزیه کافئین را در بدن کاهش دهند. مصرف این آنتی بیوتیکها همراه با قهوه ممکن است خطر عوارض جانبی از جمله بی قراری، سردرد، افزایش ضربان قلب و سایر عوارض جانبی را افزایش دهد.
برخی از آنتی بیوتیکهایی که سرعت تجزیه کافئین بدن را کاهش میدهند عبارتند از: سیپروفلوکساسین (سیپرو)، جمی فلوکساسین (فکتیو)، لووفلوکساسین (لواکین)، موکسی فلوکساسین (آولوکس) و غیره.
قرصهای ضد بارداری و قهوه
توضیح میدهد، بدن کافئین موجود در قهوه را تجزیه میکند تا از شر آن خلاص شود. قرصهای ضد بارداری میتوانند سرعت تجزیه کافئین را در بدن کاهش دهند. مصرف قهوه همراه با قرصهای ضدبارداری میتواند باعث بی قراری، سردرد، ضربان قلب سریع و سایر عوارض جانبی شود.
برخی از قرصهای ضد بارداری عبارتند از اتینیل استرادیول و لوونورژسترل (Triphasil)، اتینیل استرادیول و نورتیندرون (Ortho-Novum 1/35، Ortho-Novum 7/7/7)، و غیره.
کلوزاپین و قهوه
بدن کلوزاپین را تجزیه میکند تا از شر آن خلاص شود. کافئین موجود در قهوه ممکن است سرعت تجزیه کلوزاپین توسط بدن را کاهش دهد. مصرف قهوه همراه با کلوزاپین میتواند اثرات و عوارض جانبی کلوزاپین را افزایش دهد.
دی پیریدامول و قهوه
کافئین موجود در قهوه ممکن است اثرات دی پیریدامول را مسدود کند. دیپیریدامول اغلب توسط پزشکان برای انجام آزمایش بر روی قلب استفاده میشود. حداقل 24 ساعت قبل از تست استرس قلبی، نوشیدن قهوه یا سایر محصولات حاوی کافئین را متوقف کنید.
دی سولفیرام و قهوه
بدن کافئین موجود در قهوه را تجزیه میکند تا آن را از بین ببرد. دی سولفیرام میتواند سرعت خلاص شدن بدن از شر کافئین را کاهش دهد. مصرف قهوه همراه با دی سولفیرام ممکن است باعث افزایش اثرات و عوارض جانبی قهوه از جمله عصبانیت، بیش فعالی، تحریک پذیری و غیره شود.
استروژن و قهوه
همانطور که توضیح داده شد، بدن به منظور از بین بردن کافئین، آن را تجزیه میکند. استروژنها قادر هستند سرعت تجزیه کافئین را در بدن کاهش دهند. مصرف قرصهای استروژن و نوشیدن قهوه میتواند باعث بی قراری، سردرد، ضربان قلب سریع و سایر عوارض جانبی شود. اگر قرصهای استروژن مصرف میکنید، مصرف کافئین خود را محدود کنید. برخی از قرصهای استروژن شامل استروژنهای کونژوگه اسب (پریمارین)، اتینیل استرادیول، استرادیول و غیره هستند.
فلووکسامین و قهوه
به توضیح ؛ فلووکسامین می تواند سرعت تجزیه کافئین را در بدن کاهش دهد. مصرف کافئین همراه با فلووکسامین ممکن است باعث ایجاد کافئین بیش از حد در بدن شود و اثرات و عوارض جانبی کافئین را افزایش دهد.
لووتیروکسین و قهوه
نوشیدن برخی از انواع قهوه ممکن است میزان لووتیروکسین را که هنگام مصرف خوراکی جذب میشود، کاهش دهد. این میتواند میزان عملکرد لووتیروکسین را کاهش دهد. از نوشیدن قهوه همزمان با مصرف لووتیروکسین و تا یک ساعت پس از آن خودداری کنید.
لیتیوم و قهوه
بدن شما به طور طبیعی از شر لیتیوم خلاص میشود. کافئین موجود در قهوه میتواند سرعت خلاص شدن بدن از شر لیتیوم را افزایش دهد. اگر محصولات حاوی کافئین و لیتیوم مصرف میکنید، مصرف محصولات کافئینی را به آرامی متوقف کنید. قطع سریع کافئین میتواند عوارض جانبی لیتیوم را افزایش دهد.
داروهای افسردگی و قهوه
کافئین موجود در قهوه میتواند بدن را تحریک کند. برخی از داروهای مورد استفاده برای افسردگی نیز میتوانند بدن را تحت تاثیر قرار داده و تحریک کنند. نوشیدن قهوه کافئین دار و مصرف برخی از داروها برای افسردگی ممکن است باعث تحریک بیش از حد و عوارض جانبی جدی از جمله ضربان قلب سریع، فشار خون بالا، عصبی بودن و غیره شود.
برخی از این داروهای مورد استفاده برای افسردگی شامل فنلزین (ناردیل)، ترانیل سیپرومین (پارنات) و سایرین است